விவிலிய ஞாயிறு - 2010 - “இறைவார்த்தையும் இளைஞர்களும்”

முன்னுரை

வாழ்வு தரும் இறைவார்த்தையின்மீது வற்றாத அன்பு கொண்ட இறைமக்களே, இருபால் இளம் உள்ளங்களே உங்கள் அனைவருக்கும் புனித யுஸ்ரீதா ததேயு பங்கின் 2010 - ஆம் ஆண்டிடுக்கான திருவிவிலிய ஞாயிறு நல்வாழ்த்துகள்.

முன்மதியுடன் முன்னுரிமை அளித்து முன்னேற்றப் பாதையில் அடிவைக்கப் பெயர் சொல்லி அழைக்கப்பட்டுள்ள இளைஞர்கள், நம் நாட்டின், சழூகத்தின் மற்றும் திருச்சபையின் விலை உயர்ந்த சொத்துக்கள்.

அகிலத்தை அறநெறியில் பயணிக்கச் செய்ய முற்படும் ஐ.நா. சபை இருபத்தைந்து ஆண்டுகளுக்கு முன் அனைத்துலக இளைஞர்களுக்கான ஆண்டை பிரகடனப்படுத்தியது. நம் வாழ்வை நாயகர் இயேசுவின் ஒளியில் நாளும் நடத்தி, நாம் அனைவரும் புத்துலகு படைக்கும் சிற்பிகள் என பறைசாற்றிக் கொண்டிருக்கும் கத்தோலிக்கத் திருச்சபையும் அனைத்துலக கத்தோலிக்க இளைஞர் ஆண்டு என அதை ஏற்று சிறப்புச் செய்தது.

ஐந்து ஆண்டுகளாக எத்தனையோ வளர்ச்சித் திட்டங்கள் இளைஞர் வாழ்வை ஏற்றம்பெறச் செய்துள்ளன. இன்னும் அவர்களை எவ்வழியில் முயன்று முன்னேற்றலாம் என்பதை துருவி ஆய்ந்து, துணைநின்று, கடமை ஆற்ற தமிழக ஆயர் பேரவை இவ்வாண்டை இளைஞர் ஆண்டு என அறிவித்துள்ளது. இதனால் இவ்வாண்டு விவிலிய வாரம் மேலும் சிறப்புப் பெற்றுள்ளது.

இவ்வாரம் முழூவதும் இளைஞர்களை மையப்படுத்தி பல்வேறு சிறப்புக் கருத்துகளில் இறைவார்த்தையை வாழ்வாக்க எடுத்த இளைஞர்களுக்கு முத்தாய்ப்பாக இன்று இறைவார்த்தையும் இளைஞர்களும் என்ற மையக்கருத்தில் திருப்பலிக் கொண்டாட்டத்தைச் சிறப்பிக்க இருக்கிறோம். நாம் அனைவரும,; குறிப்பாக இளைஞர்கள் அனைவரும் இறைவார்த்தையில் தாகம்கொண்டு வாழ, அதன் ஒளியில் தங்கள் வாழ்வை அமைத்துக் கொள்ள, அதைச் சான்றுடன் முழக்கமிடும் வாய்ப்பைப் பெற்று வளமாக வாழச் செபிப்போம். இதன் வழியாகத் தலத் திருச்சபையும், இல்லங்களும் இறைவார்த்தைச் சழூகமாக மாற இத்திருப்பலியில் மன்றாடுவோம்.

மன்னிப்பு வழிபாடு

1. தடைகள் அகற்றி தலைநிமிரச் செய்யும் இறைவா!

உம் இறைவார்த்தைப் பணிகளைச் செய்வோரை உதாசீனம் செய்து, அதற்குச் சான்றுரைப்போரை ஏளனம் செய்து எமக்கு நாங்களே தடைகளாக இருந்துவிட்டோம். இதயக் கதவைத் தட்டி எழு, விழி, ஒளிகொடு என எமக்கு விடுக்கப்பட்ட அழைப்புகளை எங்களில் பலர் ஏறெடுத்துப் பார்க்கவில்லை. செவிகொடுத்தும் கேட்கவில்லை. முன்சார்பு எண்ணத்துடன் இறைவார்;த்தைகள் எமக்கு பெரிய முன்னேற்றத்தை அளிக்கப்போவதில்லை என்று பல நேரங்களில் ஒதுங்கி வாழ்ந்து விட்டோம். இக்குற்றங்களை உணர்ந்து இப்போது மன்னிப்பு வேண்டுகின்றோம். எங்களை மன்னித்து உம் உறவில் இணைத்திடும் இறைவா.

2. ஊடகங்களின் பயன்களை உணர்த்திடும் இறைவா!

உள்ளத்தை ஈர்த்து, உணர்ச்சிக்குத் தீனிபோட்டு உருக்குலைக்கும் ஊடகங்கள் பற்றி பல்வேறு சேவை மையங்கள் எடுத்துரைத்தும் பண்பாட்டைச் சீரழிக்கும் ஊடகங்களின் தூண்டுதலால் காலம், பொருள், நற்பெயர், அனைத்தையும் வீணடித்து எங்களில் பலர் உம் அருள் இழந்து நிற்கின்றோம்;. குடும்பத்தை உயர்த்தும் குறிக்கோளைக் குழிதோண்டிப் புதைத்துவிட்டு வரட்டுக் கௌரவம் என்ற போலி வாழ்வில் பற்றுக்கொண்டு கண்ணிருந்தும் குருடர்களாய் எங்களில் பலர் வாழ்ந்து வருகின்றோம். உமது வார்த்தை ஒளியில் மனம் வருந்துகின்றோம்;. எம்மை மன்னித்து பயன்தரும் ஊடகங்களில் பற்றுக்கொண்டு வாழ அருள்புரியும்.

3. ஒளிவீசிக் களிகூர உரிமையுடன் அழைக்கும் இறைவா!

திறமைகளை வெளிப்படுத்தவும், தீமைகளை எதிர்க்கவும் அறப்பணிகள் ஆற்றவும் அன்றாடம் எமக்கு ஏராளமான வாய்ப்புகளை நீர் அளிக்கின்றீர். எங்களில் பலர் அவற்றைப் பயன்படுத்தி சாதனைகள் புரிவதற்குப் பதிலாக சுகந்திரம் என்ற போர்வையால் சோம்பலை அணிந்து கொண்டு உள்ளத்தில் ஊனமுற்று வாழ்ந்துவிட்டோம். ஆன்றோரின் அறிவுரையை அகமேற்க மறுத்துவிட்டோம். தான்தோன்றித் தனமாக தவறுக்குமேல் தவறு செய்தோம். எங்களில் பலர் ஒளிவீசி களிகூர விரும்பாமல் மனம்போன போக்கில் இலக்கின்றி வாழ்கின்றோம். இத்தயை குற்றங்களை நினைத்து மனம் வருந்துகின்றோம். எம்மை மன்னியும்.

முதல் வாசக முன்னுரை (நீதி மொழிகள் 3:1-12)

மேன்மைமிக்கோரின் அறிவுரையை ஆன்ம தாகத்தடன் கேட்டு, ஆண்டவரை மனத்தில் வைத்து செயல்படும்போது நமக்கு அனைத்து நலன்களும் கிட்டும். அவர் நம்மைக் கண்டித்துத் திருத்துவதற்கு முழுமனத்தோடு நம்மை அர்ப்பணிக்கும்போது நாம் வளமான வாழ்வைப் பொறுவோம் எனக்கூறும் இவ்வாசகத்தை நீதி மொழிகள் நூலிலிருந்து வாசிக்கக் கேட்போம்.

இரண்டாம் வாசக முன்னுரை (1திமொத்தேயு 4:6-16)

இளைஞர்கள் கொண்டிருக்க வேண்டிய நற்பண்புக்ள பல. அவை விளைவிக்கும் நற்பண்புகள் பல. கடமையைச் செய்து உரிமையைக் கோருதல் உவகை தரும். நம்பிக்கையுடன் ஒப்படைத்த நற்பணிகளைக் செவ்வென செய்து நற்பேறு பெற்றவர்களாய் வாழ அழைப்பு விடுக்கும் திருத்தூதர் பவுலின் பொன்மொழிகளுக்குச் செவிசாய்ப்போம்.

மன்றாட்டுகள்

1. காரிருள் நீக்கிபேரருள் புரியும் கருணைக் கடலே இறைவா!

இறைவார்த்தைக்குத் தங்களை அர்ப்பணித்து சான்று வாழ்வாலும் சமத்துவ உணர்வாலும் திருச்சபையை வழிநடத்தும் எங்கள் திருத்தந்தை 16-ஆம் பெனடிக்ட், ஆயர்கள், குருக்கள், துறவியர், பொதுநிலையினர் அனைவருக்கும் உமது பேரருளைப் பொழியும். மேலும் அவர்கள் இறைவார்த்தையில் எப்பொழுதும் பற்றுள்ளவர்களாக விளங்க அருள்புரிய வேண்டுமென்று ஆண்டவரே உம்மை மன்றாடுகிறோம்.

2. இம்மை வாழ்வைச் செம்மைப்படுத்தும் இனிய இயேசுவே!

‘உம் ஒழுங்கு முறைகள் எக்காலமும் நீதியுள்ளவை’ என்ற உமது வார்த்தைகளை நாங்கள் திருப்பாடல்கள் நூலில் வாசிக்கின்றோம். எமது வாழ்வு எல்லா விதங்களிலும் ஏற்றம் பெற வேண்டும் என்று விரும்புகின்ற நாங்கள் முறையாக நேர்வழியில் உயர்நிலையை அடைய வேண்டும். குறுக்கு வழியிலோ குதர்க்க நிலையிலோ முன்னேற்றத்தை நாடாமல் உம் வழிகளையும் நெறிகளையும் பின்பற்றி வாழும் மனப்பக்குவத்தை எமக்கு அருளும்படியாக உம்மை மன்றாடுகிறோம்.

3. கனிவுடன் எம்மை வழிநடத்தும் வானகத் தந்தையே இறைவவா!

இளைஞர் ஆண்டைக் கொண்டாடும் எம் பங்கின் இருபால் இளைஞர்களுக்கு உம் வார்த்தைகளே மிகச்சிறந்த வழிகாட்டியாக இருந்து அவர்களை உமது மதிப்பீடுகளின்படி வழிநடத்தவும், அவர்கள் தங்கள் எதிர்காலப் பணிகளைத் தெரிந்து கொள்வதிலும், சரியான வாழ்க்கைத் துணையைத் தேர்வு செய்வதிலும் துணைநிற்க வேண்டுமென்று ஆண்டவரே உம்மை மன்றாடுகிறோம்.

4. சாதனைகள் வழி சரித்திரம் படைக்கும் இறைவா!

எம் பங்கு மக்கள் உம் வார்த்தையின் வல்லமையால் தீமைகளை வெல்லவும், தங்கள் ஆற்றல்களை வெளிப்படுத்தி உலகு, சமூகம், திருச்சபை ஆகியவற்றிற்கு தங்களால் ஆன நம்மைகளைச் செய்யவும், தங்கள் குடும்பங்களில் நல்லுறவுடன் வாழ்ந்து, தங்களது மனமுவந்த பங்கேற்புச் செயல்பாடுகளால் புத்துலகுப் படைக்கும் கருவிகளாய் திகழ அருள்புரிய வேண்டுமென்று ஆண்டவரே உம்மை மன்றாடுகிறோம்.

5. நலன்களுகெல்லாம் ஊற்றான நல்ல தந்தையே இறைவா!

இவ்வாண்டு திருவிவிலிய ஞாயிறுத் திருப்பலியில் பங்கேற்கும் நாங்கள் அனைவரும் நீர் படைத்து வழிங்கியுள்ள தொடர்பு ஊடகங்களின் பயன்பாட்டை நன்கு அறிந்துகொண்டு அவற்றை எமது ஒருங்கிருணைந்த வளர்ச்சிப் பயன்படுத்தவும், அவற்றின் தீமைகளை ஏற்ற முறையில் பிறருக்கு எடுத்துரைக்கவும், இயற்கைப் பேரழிவு ஏதுமின்றி வளமான வாழ்வைப் பெறவும் மேலும் எம் குழந்தைகள் உமது வார்;த்தையின் ஒளியில் வளரவும் அருள்புரிய வேண்டுமென்று ஆண்டவரே உம்மை மன்றாடுகிறோம்.

6. உறவு வாழ்வின் ஊற்றே இறைவா!

‘ழூத்தோர் சொன்ன வார்த்தை அமிர்தம்’ என்ற செம்மொழி தமிழ் உணர்த்தும் ழூதுரைப்படி ஆன்றோர், சான்றோர் கூறும் அறவுரை மற்றும் அறிவுரைகளை ஆய்வுக் கண்ணோட்டத்தில் ஏற்று, மதித்து, கடைபிடித்து வாழவும், எல்லா நிலையினருடனும் வேறுபாடு காட்டாமல் நல்லுறவு கொண்டு வாழவும், அமைதி விரும்பிகளாவும், ஆக்க சக்திகளாகவும் திகழ அருள்புரிய வேண்டுமென்று ஆண்டவரே உம்மை மன்றாடுகிறோம்.

Prepared by

I Year Theology Students (2010)

Good Shepherd Seminary

Coimbatore

விவிலிய ஞாயிறு

திருப்பலி முன்னுரை

“திருச்சபை நம் ஆண்டவரின் திருவுடலுக்கு வணக்கம் செலுத்துவது போல், விவிலியத்திற்கும் என்றும் வணக்கம் செலுத்தி வந்துள்ளது” என்ற இரண்டாம் வத்திக்கான் சங்க ஏடுகளின் கூற்றிற்கு இணங்க, இறை வார்த்தைக்கு வணக்கம் செலுத்தும் விதமாய் இன்று நாம் விவிலிய ஞாயிறை சிறப்பிக்கின்றோம். மனித மீட்புக்காய் மனுக்குலம் வந்த மாபரன் இயேசு தன் திருவுடலை மட்டுமல்ல தமது திரு வார்த்தைகளையும் நமக்கு கொடுத்துவிட்டு சென்றுள்ளார். ஆகவே இறைவார்த்தையானது பல இன்னல்களும், இடையூறுகளும் நிறைந்த நமது அன்றாட வாழ்விற்கு வழிகாட்டியாகவும், திசைகாட்டியாகவும் இருக்கின்றது. திருமுழுக்கின் மூலம் கடவுளின் பிள்ளைகளான நாம், இயேசுவின் உண்மையான சகோதரர்களாக மாற வேண்டுமென்றால் ‘இறைவார்த்தையைக் கேட்டு அதன்படி செயல்பட வேண்டும்’ (லுக் 8:21). மாறிவரும் இன்றைய சூழலில் பல்வேறு சோர்வுகளையும், களைப்புகளையும், தளர்ச்சிகளையும் சந்திக்கும் நாம் இன்று நற்செய்தியி;ல் ‘உமது சொற்களின்படியே வலைகளைப் போடுகிறோம்’ என்று சொன்ன பேதுருவின் மனநிலையை நம்மிலே உருவாக்கிக்கொள்ள வேண்டும். ஆகவே இறைவார்த்தையின் படி வாழவும், அது காட்டும் திசையிலே பயணிக்கவும் வேண்டிய அருளை இத்திருப்பலியில் மன்றாடுவோம்.

முதல் வாசகமுன்னுரை: ( எசா 55: 1, 8-11)

இறைவார்த்தை என்பது ஏதாவது ஒரு நோக்கத்திற்காக ஒவ்வொருவருக்கும் கொடுக்கப்படுகிறது. அது அந்த நோக்கத்தை நிறைவேற்றாமல் திரும்பி செல்லாது எனக்கூறும் எசாயாவின் இறைவாக்கிற்கு செவிமெடுப்போம்.

இரண்டாம் வாசகமுன்னுரை: (1பேது 1:22-25)

கிறிஸ்தவர்களாகிய நாம் ஒவ்வொருவரும் புது பிறப்பை அடைந்துள்ளோம். இந்த புதுப்பிறப்பானது அழியக்கூடிய வித்தினால் கிடைத்ததல்ல. மாறாக, உயிருள்ள, நிலையான, அழியாத வித்தாகிய கடவுளின் வார்த்தையால் கிடைத்தது என்று கூறும் புனித பேதுருவின் சொற்களுக்கு செவிமெடுப்போம்.

மன்னிப்பு மன்றாட்டு

'என்னை மன்னியும் என்னை மன்னியும் இயேசுவே என்னை மன்னியும்'.

1. “சிலவிதைகள் வழியோரம் விழுந்தன. பறவைகள் வந்து அவற்றை விழுங்கிவிட்டன”.

வார்த்தையான இறைவா! உம்முடைய இறைவார்த்தை எங்கள் உள்ளங்களில் விதையாக விதைக்கப்பட்ட போது, நாங்கள் அதைக் கேட்டு புரிந்து கொள்ளாமலும், அதன் உண்மையான பொருள் மறையுரைகளில் எடுத்து சொல்லப்பட்டப் போது கேட்காமலும் இருந்த நேரங்களுக்காய் மனம் வருந்துகிறோம் மன்னித்தருளும் இறைவா.

2. “ சிலவிதைகள் மண் இல்லாப் பாறை பகுதியில் விழுந்தன. அவைக் காய்ந்து வேரில்லாமையால் கருகிப்போயின”

வழிகாட்டும் இறைவா! நாங்கள் பாறை நிலம் போல் உமது வார்த்தையைக் கேட்டவுடன் மகிழ்ச்சியோடு ஏற்றுக்கொள்கிறோம். ஆனால் எங்கள் வாழ்வில் இன்னலோ, வேதனையோ அடையும்போது இறைவார்த்தையை மறந்து, உதரித்தள்ளியிருக்கிறோம். ஆகவே உம்முடைய வார்த்iதையில் நிலைத்து நிற்காத நேரங்களுக்காய் மனம் வருந்துகிறோம் எங்களை மன்னியும் இறைவா.

3. “சில விதைகள் முட்செடிகளின் இடையே விழுந்தன. முட்செடிகள் வளர்ந்து அவற்றை நெருக்கிவிட்டன”.

வாழ்வளிக்கும் இறைவா! முட்செடிகளின் இடையே விழுந்த விதைகளைப் போல், நாங்கள் உலக கவலைகளாலும், செல்வமாயையைகளாலும் நாங்கள் நெருக்கப்பட்டு பயன் அளிக்காமல் போன நேரங்களை நினைத்து மனம் வருந்துகிறோம் எங்களை மன்னியும் இறைவா.

விசுவாசிகள் மன்;றாட்டு

1. திருவிவிலியம்

“புல் உலர்ந்துபோம்;, பூ வதங்கி விழும், நம் ஆண்டவரின் வார்த்தையோ என்றென்றும் நிலைத்திருக்கும்” (எசா40:8).

அன்பின் இறைவா! எங்கள் திருஅவையை வழிநடத்தும் திருதந்தை பதினாறாம் ஆசீர்வாதப்பர், எங்கள் ஆயர் மேதகு. தாமஸ் அக்குவினாஸ், ஏனைய ஆயர்கள், குருக்கள், துறவியர் அனைவரும், என்றென்றும் நிலைத்திருக்கும் உமது வார்த்தையை தங்கள் மனதில் பதித்து, அதன்படி தங்கள் வாழ்வை அமைத்துக் கொள்ள வரம் அருள இறைவா உம்மை வேண்டுகிறோம்.

2. ஒளி

“ என் காலடிக்கு உம் வாக்கே விளக்கு! என் பாதைக்கு ஒளியும் அதுவே” (திபா 119:105).

நீதியின் இறைவா! எங்கள் நாட்டை ஆளும் அரசியல் தலைவர்கள், உம்முடைய வார்த்தையை அவர்களின் பாதைக்கு ஒளியாக கொண்டு, நீதி, உண்மை, நேர்மை போன்ற உயரிய மதிப்பீடுகளை தங்கள் வாழ்வில் ஏற்று வாழ வரம் அருள இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம்.

3. தண்ணீர்

“ஆண்டவரே நாங்கள் யாரிடம் போவோம்? நிலைவாழ்வு தரும் வார்த்தைகள் உம்மிடம் தானே உள்ளன” (யோவா 6:68).

இரக்கத்தின் இறைவா! தண்ணீர் ஜீவராசிகளுக்கு வாழ்வளிப்பதுபோல், உம்முடைய வார்த்தையே எங்களுக்கு நிலைவாழ்வை அளிக்கும் என்பதை நாங்கள் உணர்ந்து கொண்டு, எங்கள் வாழ்வில் இன்னல்கள், இடையூறுகள், துன்பங்கள் ஏற்படும் போது உம்மைவிட்டு விலகி செல்லாமல், உம்மை நாங்கள் நாடி வர வரம் அருள இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம்.

4. அப்பம்

“வாக்கு மனிதர் ஆனார், நம்மிடையே குடிக்கொண்டார்” (யோவா 1: 14).

வல்லமையுள்ள இறைவா! மனிதனாக உருவெடுத்த நீர் எங்களிடையே குடிகொள்ள இந்த அப்பத்தைத் தேர்ந்தெடுத்தீர். இந்த அப்பத்தை உமது திருவுடலாக மாற்றுகின்ற எங்கள் பங்கு குருக்களுக்காவும், மற்றும் ஏனைய குருக்களுக்காவும் நாங்கள் இப்போது மன்றாடுகின்றோம். அவர்கள் அனைவரும் உமது இறைவார்த்தையின் சாட்சிகளாக வாழ வரம் அருள இறைவா உம்மை மன்றாடுகின்றோம்.

Prepared by

I Year Theology Students (2010)

Good Shepherd Seminary

Coimbatore

HERESIES

What is Heresy?

The Greek word ‘Hairesis’ originally meant a sect and the word thus came to mean the teaching of particular group as distinct from the teaching of the church at large.

Heresy in full sense, implying the rejection of a doctrine known certainly to be of faith by one who sees himself as willing to accept the authority of a revealing in other matters, appears somewhat unrealistic and psychologically improbable.

There have been many heresies in the history of the church: what follows is a brief list of those which have had the greatest impact on the church’s life.

1. Arianism:

In AC B.C an Egyptian Priest named Arius (336 B.C) taught that in the trinity, the son of God is a creature, and that there was a time when the son was not. Economical council condemned arius and proclaimed that Father & Son are humousios, that is , of one being .

2. Nestorianism:

Nestorius Bishop of Constantinople (428-431) was accused by Cyril of Alexandria of having so emphasized the distinction between the divine and human in Christ and that he had considered the human in Christ and the divine son of god to be two persons. The Third Economical council, E Phesus (431) Condemned Nestorius. But it led to the next heresy Monophysitism.

3. Monophysitism:

Nestorius had separated the human & divine too much. But Eutyches eliminated the distinction, claiming that there were two natures before the incarnation of the son but only one nature after it. It is called Monophysis. But council of Chalcedon condemned both in 451 and taught that Christ is one person with two natures, one human and one divine.

4. Heresy of John Wycliffe:

The major heresy of the 14^th C was that initiated by John Wycliffe, who adopted Berengaria’s Eucharistic position concerning the permanence of bread and wine after consecration and propounded questionable doctrine concerning the church and the ownership of property.

5. Protestantism:

It is principally on the dogmas of justification, predestination and sacra mental theology that the reformers departed from orthodox belief. It demands that the Bible is the sole source of faith to the rejection or neglect of tradition.

6. Deism:

This heresy is made Voltaire. He is the father of this heresy. He says that there is no link between God and man.

7. Liberal – Protestantism:

In this heresy lutur says, “anyone can interpret scripture on its own”. That is to say he can interpret based on the reflection he gets. They slowly rejected the importance of scripture. They limited the scripture into human understanding.

8. Hegelian pantheium:

According to this heresy, world is the mixture of thesis and anti-thesis. It is not distinction from divine reason. Human reason can known anything that is reason for them. It is the problem of intellectualism.

9. Americanism:

By the end of the 19^th C the term ‘adaption’ meant a dangerous tampering with the faith, as is witnessed in the so – called heresy of Americanism. Isaac T. Hecker extolled the activity virtues (humanities, democratic fellowship) to the depreciation of passive virtues. (Subjection to, authority humility).

10. Phantom heresy:

Leo XIII cautioned against this heresy and these active and passive virtues and by referring to them as Americanism with the implication that they were widespread, created what F. Klein called a Phantom heresy.

11. Gnosticism:

Gnos means knowledge according to this heresy, knowledge alone. Christ who has appeared on earth is not a Messiah, he is a teacher who is sent from heaven to teach or deliver a saving doctrines.

12. Marcionism:

This heresy says that god of old testament is a demiurge. It means God is a being like any one being which has an extra power to create.

13. Manichaeism:

This heresy says that the world is evil. They looked upon the material work as the darkness of the prison. They don’t accept the Body. For them body is an evil and world is a prison.

14. Montasticium:

According to this heresy, the fullness of spirit had not been communicated through Christ and the apostles but only through monatus. Whatever is powerful more than the human beings or in the world is called monatus.

15. Eunomisticism:

This heresy says that God can be perfectly known by human mind that is God can be restricted by man.

16. Lutheranism:

In the place of transubstantiation Luther defended consubstantiation in which Christ becomes present in the substance of the element not hypostatically, but in a transcendent through real manner.

17. Baianism:

Baius’s fundamental tenet was God’s creation of man in a state of natural integrity, so that after the fall all his action were not motivated by a nature vitiated towards concupiscence and thus evil to God. It was condemned by Pius V on October 1, 1567.

18. Laxium:

The theory of probabilism (It is licit to act on a probable opinion even through the opposite is more probable) was accepted and taught by the Jesuits, and attacked by Jansenist Blaise Pascal in his “Letters provincials (1657) as dangerous casuistry. It was condemned by Alexander VII on September 24, 1665.

19. Caesarium:

State interference in the affairs of the church was much more significant than the ancient Byzantine Casesaro – Papism or the pope – king quarrels of the Middle Ages. Europe Christians communities no longer a part of Catholicism, opposition of monarches to Rome not only politics but also Principal of faith.

20. Anglicanism:

Anglicanism is the Erastian idea of the state ascending over the church in ecclesiastical matters took hold in the west ministry Assembly (1643) and in the ideal secularization of the church as conceived by Thomas Hobbes.

21. Gallicans Liberties or Gallicanism:

Gallican came to a crisis when Louis XIV attempted to extend the regalia roya (right to the revenues of vacant sees). Louis XVI adopted the four Gallicans Articles of 1682. These were conciliarist and limited the exercise of papal primacy to the customs of the French Church these articles became a formula of Anti – Romanism.

22. Febronianism:

In Germany, the suffrage bishop of trier, Johann Nikolaus Von Hontheim, under the pen name of Justinus Febronius, attacked Roman Power as compared to Papal primacy and as founded upon the False Decretals and advocated an ecclesiastical order that was regulated as much as possible by Episcopal and civic control. Celement XIII had condemned Febronianism in 1764.

23. Josephinism:

Maria Theresa and her son Joseph II, whose toleration Edict of 1781 supressed certain religious order, placed exempt monasteries under diocesan control and required civic authorization for the publication of papal documents. It was condemned by Pius VI in the bull “Auctorem Fidei”, August 28, 1794.

24. Pelagianism:

Pelagius claimed that human beings can discipline themselves so effectively that they could be saved by their own free will, independent of divine grace. St. Augustine defected pelegianism saying, that human nature is caused by original sin and we are born damned, unable to do anything perfectly good. God chooses to give his grace to those whom he has chosen to save, and God knew before he created the world whom he would save.

25. Iconoclasm:

The Eastern Church had a long tradition of venerating icons, that is, images of God, Christ, Mary and the saints. Theoretically, the icons were supposed to point beyond themselves to the person they portrayed, but inevitably some were venerated. The seventh Economical Council, Nicea II (787) defended the veneration of icons and condemned iconoclasm.

26. Catharism:

The cathars considered the union of the body and soul to be a “mixed state” (Good and Evil) caused by the devil. They rejected Christ’s incarnation, marriage, the resurrection of the flesh, and even the eating of animal products. They moved on to reject the sacraments and the doctrine of hekk. The twelth economical council, Lateran IV condemned the cathars in 1815.

27. The kultur kampf and old Catholics:

In the 19^th C Caesarism appeared in the anti – Romanian of chancellor ottovon Bismark. His Kultur Kampf oppressed the Church, interfered in its education processes, limited its disciplinary power by the May Law (1873) and exiled religious orders.

28. Traditionalism:

Some Catholic Theologians proposed theories of traditionalism, placing the norms of human certified in the “Sens Common” rather than in distributed individual intellectual ability. For traditionalist God is the first object of our intelligence, established as type of optimistic rationalism. But George Hegal and Friedrich Schelling proposed that it was within human power to deduce the mysteries of the trinity and incarnation.

29. Jan Hus:

The Cather’s heresy had social overtones that of Jan Hus had national ones. Hus became acquainted with the teaching of John Wycliffe, who had argued that only Clergy in the state of grace could own property and that the civil authority could deprive clergy not in that state of their property. Hus argued against clerical immorality and misuse of power.

30. Jansenism:

Cornelius Jansen wrote a book called Augustinus. It emphasized the need for a special and irresistible grace was from God for salvation. Since this grace was irresistible, the over tones of Jansenism were both predestinationist and deterministic. Celement XII condemned Jansenism in 1713.

31. Adoptionism:

It is 18^th century Spanish heresy which held that as god, Christ was by nature truly son of god, but, as man, only God’s adopted son.

32. Agosticism:

In Greek it means ‘not knowing’. According to this heresy we cannot know anything with certainty about God, the other world and the after life.

33. Albigensianism:

It is a medieval heresy by Albi. It understood redemption as the soul’s liberation from the flesh, dismissed matter as evil, the Scaraments and the resurrection of the body. In 1215 the heresy was condemned at the Fourth Lateran Council.

34. Apollinarianism:

It is an Christological heresy from a bishop of Laodices, Apollinarius (310-390) intent on defending christ’s full divinity against the Arians, he undercut his full humanity by holding that Christ had no spirit or rational soul, this being replaced by the divine logos.

35. Binitarianism:

It is the heretical denial of the Holy Spirit’s divinity and belief that there are only two persons in God.

36. Docetism:

The early heresy which held the son of God merely seemed to be human being. Christ bodily reality was considered heavenly or else a body in appearance.

37. Ebionitism:

It is the heresy of an ascetic group of Jewish Christians in the first and second centuries. They considered jesus to be the human son of mary and Joseph, a mere man on the spirit decended at Baptism.

38. Eutychianism:

Heresy associated with Eutyches(378). He saw Jesus in “Mono – Physite” view. He denies that Christ also has a human nature like ours. It was condemned in 448 at a home synod in Constantinople.

39. Monarchianism:

A term coined by Tertullian. It is a heretical belief that so stressed the unity of God as to deny a true divine son with a distinct existence.

40. Monotheletism:

It means one will. The heresy which maintained that Christ, despite his having a human nature, lacked a human will and possessed only one (divine) will.

41. Modalism:

The heresy that so stressed the divine unity as to deny “Father”, “son” and “spirit” are personally distinct. They are only three manifestations or ways in which the one god is revealed and acts in creation and redemption.

42. Modernism:

The only heresy which has had significance for twentieth century Roman Catholics is Modernism. The Modernists accepted the advance in biblical exegesis and church history taken for granted by liberal protestants. The Christ of History is thus less than important to know whether he instituted a church, since the Holy spirit guides its progress. In 1907 Pius X condemned the Modernists.

43. Pantheism:

It means “All (is) God”. Doctrine identifies God with the universe. Some interpret the divine in natural terms (naturalistic Pantheism) and others interpret in divine terms, (emanationistic Pantheism). Pantheism can also be seen as a form of imprisoned theism. The first Vatican council condemned it.

44. Patripassianism:

It means “suffering of the father”. This term is coined by Tertullian. He mocked as having driven out the spirit and crucified the father. Another modalist, Noetus asserted that it was the father who had been born and suffered on the cross.

45. Unitarianism:

It is really a modern heresy, developed by Martine Cellarius, Michael Servetus and Faustus Sozzini. It rejected the divinity of the son, and Holy spirit and accepts only one divine person.

46. Zwinglianism:

This heresy is initiated by Ulrich Zwingli. They rejected the authority of the pope.

Albert Pushparaj

I Year Theology

Good Shepherd Seminary, Coimbatore

Towards divorced people

The church as Mater ET Magistra

Towards divorced people

What is marriage?

Marriage

is that relationship between man and woman

in which the independence is equal,

the dependence is mutual,

and the obligation is reciprocal.

---Louis K. Anspacher.

A successful marriage

Requires falling in love many times,

Always with the same person.

-- Mignon Mc. Laughlin.

What does the Church say about Marriage?

It is commonly said that marriages are made in heaven but lived on this earth.

In the Catholic Church Marriage has been held as a Sacred, Permanent and Sacramental union.

X God Himself instituted Marriage and confirmed it by His laws ( Gen 1:27-28 & 2:18-24)

X For the purpose of preventing unsuitable marriages, it can regulate marriages by its own laws. Thus the marriages of Catholics are governed not only by Divine Law but also by Canon Law.

X Pope Innocent III (1198-1216) ordained that Marriage should be celebrated in the Church.

X Pope Leo XIII (1878-1903) wrote the first series of encyclicals on marriage: “Arcanum Divinae Sapientiae” on February 10, 1880. In it he provided the foundation for a new appreciation of married love.

Marriage Makers:

Ø Accepting oneself as he / she is.

Ø Nurturing Good Values

1. Value of Appreciation
2. Value of Team Work
3. Value of Encouragement
4. Value of Adjustment & Tolerance
5. Value of Persistence & Effort
6. Value of Discipline
7. Value of Service
8. Moral Value.

( The New Leader June 16-30, 2010.)

Marriage Breakers:

According to Civil Law under the Matrimonial causes Act of 1857

a) Wrong choice of partner: (later feeling of having been deceived)

b) Lack of sufficient preparation and guidance. ( Army man)

c) Dominant

d) Emotional deprivation due to neglect by partner.

e) Sexual incompatibility (psycho – sexual problems like homosexuality, lesbein

f) Serious physical and mental illness.

According to the Canon Law:

Diriment Impediments Kwpay; jilfs;

1) Non – age: குறைந்த வயது

i. c. 1083 Man-16 & Woman- 14

ii. Civil (Indian Child Marriage Restraint Act 1978 &1954) Man-21 & Woman- 18.

2) Impotence: பாலுறவு கொள்ளும் ஆற்றலின்மை

(C. 1084 & 1098) When he is unable to act sexual intercourse, based on cheating the marriage becomes invalid)

3) Previous bond: (முந்தைய திருமணம்;)

(C. 1085) If a person is married already and tries to marry once again then it is invalid. Because it is remarriage is invalid

4) Disparity of cult: (திருமுழுக்கு பெறாதவரோடு திருமணம்;)

A marriage between a catholic and an unbaptised person is invalid, unless the bishop dispenses from impediment. (C. 1086)

5) Sacred Orders: (C. 1087) (திருப்பட்டங்கள்)

A priest cannot marry. If a priest attempts a marriage, it is invalid unless he has received a personal dispensation from the pope. In getting ordained, a priest voluntarily gives up the right to marry.

6) Public vows: (C.1192, 1& 1088) (பகிரங்க கற்பு வார்த்தைப்பாடு)

A religious brother or nun who has made a perpetual public vow of celibacy cannot marry unless dispensed from the impediment.

7) Abduction: (C. 1089) (பெண்கடத்தல்;)

If a woman is forcibly abducted, no valid marriage can take place. No dispensation will ever be given from this impediment. According to civil law 366 sections, 10 years of imprisonment is given for this act.

8) Crime: (C..1090) (கொலைக்குற்றம்;)

If a spouse is murdered to pave way for new marriage, then that new marriage is invalid. No dispensation will ever be given from this impediment.

9) Consanguinity: (C.. 1091)

Marriages of very close relatives are invalid unless a dispensation is given. A dispensation would not be given for a brother to marry his sister.

(i) Degrees of the direct line whether ascending or descending.

Ascending à Parents à Children à grand children

Descending à Children à Parents à grand parents

(ii) A brother and sister are related by consanguinity in the second degree

Marriage between brother and sister makes invalid.

(iii) 3^rd degree

Uncle and Aunty are related by consanguinity in the Third degree

(தாய்மாமன் அக்கா மகள் அத்தை அண்ணன் மகன;)

(iv) 4^th degree

First cousins are related by consanguinity in the Fourth degree.

(மாமன் மகள் அத்தை மகள்;)

Dispensation is given only for very grave reasons. C. 1091

(v)

10) Affinity (C. 1092)

A person cannot marry deceased partner’s parent, or child. No dispensation would be given.

11) De facto relatives: (C. 1093).

If couples live together, then neither of them may later marry the mother or daughter, father or son of the other person.

12) Adoption: C.1094)

A person may not marry an adopted son or daughter or brother or sister.

13) Force and fear (C.1103)

If a person is forced into marriage by someone else, even a parent against his or her will by means of serious threats, then the marriage is invalid.

14) Deceit : (C. 1098)

Hiding serious illness, Homosexual.

15) Ignorance:

a) Fidelity: (C. 1096)

Marriage is union between one man and woman with a vow of fidelity. If

a person has the intention of being unfaithful then the marriage is invalid.

b) Permanence:

Marriage is a permanent union. If a person intends only a trial marriage and the clear intention of going his or her own way whenever desired, the marriage is invalid.

16) Insanity:

If a person is so mentally ill as to be quite incapable of the logical thought necessary to consent to marriage, the marriage is invalid.

17) Simulation: (C.1101&1099)

Acting as he loves the partner.

18) Error of person/ Error about t he quality of the person (C.1097)

19) Condition (நிபந்தனைகள்;)

Marriage cannot be validly contracted subject to a condition concerning the future.

Ex. MCA.

s.no	canon law nullity of the marriage	civil law (divorce}
1	It is a sacrament between two baptized couples.	It is not a sacrament.
2	It is a covenant, permanent and sacramental union.	It is an agreement like. ஒப்பந்தம் பரஸ்பர ஒப்பந்தத்தால் பிரிந்துக் கொள்ளலாம்
3	No divorce at all	Divorce is available
4	Annulment can be given. It makes the marrage is invalid. (செல்லா நிலையினதாக)	It makes void (இல்லா நிலையினதாக)
5	C.1154 (ஜீவனாம்சம்இல்லை)	(ஜீவனாம்சம் உண்டு)
6	Degree of Nullity has the effects	It has no the effects.

The Divorced and Remarried:

Pastoral Care: Pope John Paul II has written:

Let these men and women know that the church loves them that she is not far from them and suffers because of their situation. The divorced and remarried are and remain her members because they have received baptism and retain their Christian faith.

Origins 26(1997)

Ø The divorced and remarried are not excluded from the pastoral care of the church.

Ø Pope John Paul II called on the pastors, especially parish priests, “with an open heart to guide and support these men and women, making them understand that even when they have broken the marriage bond they must not despair of the grace of God, who watches over their way”.

Origins 26(1997)

Mk 10: 11-12. 1Cor 7: 10-11. To those now married, however, I give this command( though it is not mine; it is Lord’s); a wife must not separate from her husband. If she does separate, she must either remain single or become reconciled to him again. Similarly, a husband must not divorce his wife”.

The Catechism of the Catholic Church says that, “divorce is not an injury against the covenant of salvation, of which sacramental marriage is the sign”.

In Familiaris Consortio Pope John Paul II says, “the divorced and remarried cannot be admitted to the holy communion because their state and condition of life objectively contradict that union of love between Christ and the church which is significanc3e and effected by the Eucharist.

In the post synodal Apostolic Exhortation “ Reconciliatio et Paenitentia” (1984) Pope John Paul II said, “ the church can only invite her child who find themselves in these painful situations to however through the sacrament of penance and Eucharist, until such time as they have the required dispositions”.

Page 11

In 1999 the congregation for the doctrine of the faith reaffirmed this teaching. It pointed out that the exclusion of the divorced and remarried from the Eucharist was not “a punishment or discrimination… but rather expresses an objective situation that of itself renders impossible the reception of Holy Communion”.

The situation of the divorced and remarried is often painful, but the Church, faithful to her understanding of her own nature as communion and of the implications of both the Eucharist and the sacrament of matrimony, is unable to compromise on fundamental principles.

The church is also bound to respect the nature of the Eucharist as the “Sacrament of Unity”. The church will accompany and encourage those who find themselves in difficulty and will help them to avail of other sources of grace until such time as they are able to receive Holy Communion.

In this way, the church attempts to be faithful both to its own teaching and to its task of embodying Christ who reaches out to heal the broken – hearted.

Stages of the procedure and jurisdiction:

1. You speak to an advocate whom you trust.

2. He advises you whether they appear to be grounds for a degree of nullity.

3. The advocate presents necessary documents with witnesses to the tribunal.

4. A Judge will be appointed to hear the case.

5. The Tribunal will ask your former husband or wife whether he or she agrees with or opposes a decree of nullity.

6. The evidence of the two parties to the marriage is taken separately.

7. The evidence of the witness nominated by the two parties is taken.

8. All evidence is made available in written form. The advocates and defender of the bond inform the judge whether they are satisfied or wish further evidence.

9. The judge decides whether further evidence is to be admitted.

10. The judge then declares that evidence is complete.

11. The advocate and defender prepare written submissions arguing their respective sides of the case.

12. The Judge gives a decision.

13. This decision is reviewed by a national tribunal of appeal. If necessary, further evidence can be taken at this stage.

13 Pg.

Since a decree of nullity means that a marriage was invalid from the beginning, does not it means that a person would then have no obligations at all towards a former partner and any children of the marriage?

X The union that existed created very real moral and legal obligations towards the partner any children born.

X If a person seeks to remarry after a decree of nullity, the church would insist on the fulfillment of obvious moral and legal obligations and would not allow a new marriage to take place in the Catholic Church unless they were being fulfilled up to that time.

X If there were doubts concerning the future, the church would insist on a solemn written promise in this regard from both parties to the new marriage.

X This element of moral judgment has to enter in base otherwise the Church could become a party to the immoral ignoring of serious obligations by allowing a wedding to be celebrated in the church which those obligations were being ignored.

The Christian Faith:

N.D. 1853

Pastors have the duty to remind these faithful that it does not mean that church does not take the heart the situation of the faithful but she is concerned to accompany them pastorally and invites in the measure.

Catechism of the Catholic Church

No: 2384: Divorce is also a grave offence against the natural law. It claims to break the contract, to which the spouses freely consented, to live with each other till death. Divorce does injury to the covenant of salvation, of which sacramental marriage is the sign.

No: 2385. Divorce is immoral because it introduces disorder into the family and into society.

N: 1650: They cannot receive Eucharist as long as this situation persists. For the same reason, they cannot exercise certain ecclesial responsibilities. Reconciliation through the sacrament of penance can be granted only to those who have repented for having violated the sign of the covenant and of fidelity to Christ and who are committed to living in complete continence.

John Paul II in Familiaris Consortio ( The Christian Family in the Modern World) on 22 November, 1981, No: 84

I earnestly call upon pastors and the whole community of the faithful to help the divorced, and with solicitous care to make sure that they do not consider themselves as separated from the church, for as baptized persons they can, and indeed must, share in her life.

They should be encouraged

X To listen to the word of God

X To attend the sacrifice of the mass

X To persevere in prayer

X To contribute to works of Charity and

X To community efforts for justice

X To bring up their children in the Christian faith

X To cultivate the spirit and practice of penance and thus implore, day by day, God’s grace.

Let the Church

V Pray for them

V Encourage them

V And show herself a merciful mother

V And thus sustain them in faith and hope.

With firm confidence she believes that those who have rejected the Lord’s command and still living in this state will be able to obtain from God the grace of conversion and salvation, provided that they have preserved in prayer, penance and charity.

By acting in this way, the Church professes her own fidelity to Christ and to his truth. At the same time she shows motherly concern for these children of hers, especially those who, through no fault of their own, have been abandoned by their legitimate partner.

Albert Pushparaj

I Year Theology

Good Shepherd Seminary, Coimbatore