சிலுவைப் பாதை - வாழ்வின் வலியும், வானின் வழியும் கலந்து நிற்கும் பாதை
சிலுவைப் பாதையின் அறிமுகம்
"வாழ்வின் வலியும், வானின்
வழியும் கலந்து நிற்கும் இந்தப் பாதை—
மனிதனின்
மாசுக்காக மண்ணில் இறங்கிய மகிமையின் மரணம்!
சிலுவைப்
பாதை என்பது வெறும் நிகழ்வுகளின் தொடரல்ல;
இது, அன்பின்
ஆழத்தையும், தியாகத்தின் உயரத்தையும்
மனிதனின்
இருளையும், விண்ணின் வெளிச்சத்தையும்
ஒரு
ஓவியமாக வரைந்து காட்டும் தியானப் பயணம்!
கண்ணீரின்
கடலில் மிதந்து, வேதனையின் மலைகளைத் தாண்டி,
ஒரு
மனிதனின் மரணம் உலகின் உயிர்ப்புக்கு வித்தாகும் வரலாறு இது!
இயேசுவின்
ஒவ்வொரு படியும், மனிதனின் மனச்சுமையைத் தொட்டது;
ஒவ்வொரு
விழுகையும், அவனது வீழ்ச்சிகளுக்கு விடிவெள்ளியாயிற்று!
இந்தப்
பாதையில் நடப்பது என்பது—
தன்னைத்
தானே கண்டுகொள்ளும் ஒரு ஆன்மிகத் தேடல்;
தியாகத்தின்
தீயில் தூய்மைப்படும் ஒரு தீர்க்கதரிசனம்!
இங்கே, சிலுவை
என்பது மரணத்தின் சின்னமல்ல;
அது, அன்பின்
அகண்டமான ஆழத்தின் அடையாளம்!
ஒவ்வொரு
நிலையும் ஒரு கண்ணாடி—
அதில்
மனிதனின் மாசும், மன்னிப்பின் மஞ்சரியும் ஒருங்கே தெரியும்!
வெரோணிக்காவின்
துணி போல, இந்தப் பாதை
மனிதனின்
முகத்தைத் துடைத்து, அவனது ஆன்மாவை வெளிப்படுத்தும்!
இந்தப்
பயணத்தில், இயேசுவின் வலி நம் வலியாக மாறுகிறது;
அவரின்
மௌனம் நம் குரலாக உருகிறது!
ஒவ்வொரு
அடியும் நம்மை நோக்கி கேள்விகளை எழுப்புகிறது:
'என் சுமை யார் சுமப்பர்?' என்று
கேட்ட சீமோனைப் போல,
'என் அன்பு எவ்வளவு ஆழம்?' என்று
வினவும் வெரோணிக்காவைப் போல,
நாமும்
நம் இதயத்தைத் திறக்க வேண்டும்!
இந்தச்
சிலுவைப் பாதை—
இருளை
வெளிச்சமாக்கிய இயேசுவின் இதயத்தின் துடிப்பு!
இங்கே, கல்லறையின்
இருள் உயிர்ப்பின் ஒளியாய் மாறுகிறது;
மரணத்தின்
முட்டை வாழ்வின் சிட்டுக்குஞ்சை வெளித்தள்ளுகிறது!
எனவே, இந்தப்
பாதையில் நடப்போம்—
கண்ணீரைத்
துடைத்து, வலியைத் தழுவி,
உயிர்ப்பின்
வாக்குறுதியை உள்ளத்தில் ஏந்தி!
இந்தத்
தியானப் பயணம் நம் உள்ளத்தைத் தூய்மைப்படுத்தும்;
நம்
ஆவியை உயர்த்தும்; நம் வாழ்வைப் புதுப்பிக்கும்!
சிலுவையின்
ஒவ்வொரு நிலையும் நம் வாழ்வின் ஒரு படியாகட்டும்;
ஒவ்வொரு
தியாகமும் நம் இதயத்தின் ஓவியமாகட்டும்!
இயேசுவின்
அன்பு நம் கைகளில் பூக்கட்டும்;
அவரின்
உயிர்ப்பு நம் வாழ்வில் ஒளிரட்டும்!"
1. இயேசுவுக்குக் கொலைத்
தண்டனை விதிக்கப்படுதல்
"நீதியின் நிலவே, பொய்ம்மையின்
கூட்டத்தில் மூடப்பட்டாய்!
அன்பின்
அரசே, குருதிக்களத்தில் குற்றம்சுமத்தப்பட்டாய்!
உன்
வாய் மௌனம் காத்தது; உன் கண்கள் கனிவு சிந்தின!
மனிதரின்
மாசுக்கு மரணம் தேடிய மாய்மாலம் இது!
பிலாத்தின்
கைகளில் நீதி சிக்கினும், உன் இதயம் விண்ணைத் தொட்டது!
ஒரு
மனிதனின் மரணத்தை முடிவென நினைத்தார்கள்;
ஆனால், அது
உலகின் உயிர்ப்புக்கு வித்தாயிற்று!
பாவத்தின்
பாரம் சுமந்த நீ, பரிந்து பார்க்கும் பரமனின் பாசம்!
மரணத்தின்
முள் மாலையைச் சூட்டினார்கள்;
ஆனால், அதுவே
வாழ்வின் வெண்மலராய் மலர்ந்தது!
குற்றச்சாட்டின்
கூர்வாள் உன்னை வெட்டியது;
ஆனால், அதுவே
அன்பின் அருவியாய் ஊற்றெடுத்தது!"
2. இயேசுவின்மீது சிலுவை
சுமத்தப்படுதல்
"கனத்த சிலுவையே, காலங்களின்
பாவத்தைத் தாங்கிய கருவி!
உன்
தோள்கள் வளைந்தன; உன் நெஞ்சம் துடித்தது!
மரத்தின்
மேல் மரணம் ஏறியது; மனிதனின் மீட்பு தொடங்கியது!
வேதனையின்
வழியே நடந்தாய்; விடுதலையின் வீதியைத் திறந்தாய்!
சிலுவையின்
சுமை சுட்டது; ஆனால், உன் அன்பு சூடேற்றியது!
ஒவ்வொரு
படியும் பூமியைப் புதுப்பித்தது;
ஒவ்வொரு
வலியும் வானத்தை அணைத்தது!
மனிதனின்
மாசு மரத்தில் தொங்கியது;
மன்னிப்பின்
மஞ்சரி மண்ணில் மலர்ந்தது!
சிலுவை
சுமப்பது மட்டுமல்ல;
சாவின்
சங்கிலியை உடைப்பதே உன் சாபல்யம்!
உன்
தோள்கள் தாங்கியது சிலுவையின் மரமல்ல;
மனிதரின்
மரணத்தின் மாயத்தை மாற்றிய மாயம்!"
3. இயேசு முதல் முறை
கீழே விழுதல்
"மண்ணில் விழுந்தாய், மனிதனின்
முதல் விழுகலை மாற்ற!
வானின்
விண்மீனே, புழுதியில் புரண்டாய்!
உன்
விழுகை, மண்ணின் மேல் முத்தமிட்டது;
உன்
எழுகை, வானத்தின் வாசலைத் தட்டியது!
வீழ்ந்த
இடத்தில் வேரூன்றியது விடுதலை;
எழுந்த
இடத்தில் இன்பத்தின் இளம்பூக்கள்!
உன்
முதல் விழுகை, நம் தோல்விகளுக்கு ஒளி;
உன்
முதல் எழுகை, நம் உயிர்ப்புக்கு ஊற்று!
விழுந்தாய், எழுந்தாய், நடந்தாய்—
மனிதனின்
வாழ்வின் வரலாறே இது!
வீழ்ச்சியே
வெற்றியின் முதல் படி;
எழுச்சியே
ஏழைகளின் எக்காளம்!"
4. இயேசு தம் தாய்
மரியாவைச் சந்தித்தல்
"தாயே, உன்
கண்ணீர் மகனின் காயங்களில் வழிந்தோடியது!
மகனே, உன்
மௌனம் தாயின் தவிப்பைத் தணித்தது!
இருவரின்
பார்வையில் பரிவும் பாசமும் கலந்தன;
இருவரின்
இதயத்தில் அழுகையும் ஆறுதலும் ஒன்றாயின!
தாயின்
தழுதழுப்பு, மகனின் தழும்புகளுக்கு மருத்துவம்;
மகனின்
முறுவல், தாயின் மௌனத்துக்கு முடிசூட்டு!
இந்தச்
சந்திப்பு, அன்பின் அசைவற்ற ஆழம்;
இந்த
நேரம், தியாகத்தின் தெளிந்த தனிமை!
தாயும்
மகனும் ஒன்றான இடம், மனிதனின் மீட்புக்கான முதல் முத்தம்!
ஒரு
தாயின் துக்கம், உலகின் துக்கமாய் மாறியது;
ஒரு
மகனின் மௌனம், உயிர்க்குலத்தின் முழக்கமாயிற்று!"
5. சிரேன் ஊர் சீமோன்
இயேசுவின் சிலுவையைச் சுமக்க உதவுதல்
"சீமோனே, உன்
தோள்கள் சிலுவையைத் தாங்கின;
உன்
இதயம் சுமையைச் சுமக்கும் சக்தியைக் கண்டது!
பலவீனத்தின்
பாதையில் பங்குதாரனாக நின்றாய்;
வலிமையின்
விளக்கமாக மாறினாய்!
உன்
உதவி, மனிதனின் ஒத்துழைப்பின் ஒளி;
உன்
பங்கு, தன்னலம் தாண்டிய தயையின் பாடம்!
சிலுவையின்
சுமை குறைந்தது; சீமோனின் சுயம் வளர்ந்தது!
ஒரு
மனிதனின் கை, மற்றொரு மனிதனின் விடுதலைக்கு வழிகோலியது!
சுமப்பவன்
சாவின் சின்னம்; சுமைதாங்கி உயிரின் சொர்க்கம்!
உன்
வலி மண்ணின் வடுவை மறைத்தது;
உன்
வியர்வை வானின் வெளுக்கத்தைத் தந்தது!"
6. வெரோணிக்கா இயேசுவின்
திருமுகத்தைத் துணியால் துடைத்தல்
"குருதிக் குழம்பிய
முகத்தில், கருணையின் கை துடைத்தது!
வெரோணிக்காவின்
துணி, விண்ணின் வண்ணத்தை வீசியது!
உன்
முகத்தின் மறைப்பு, மனிதரின் மாசை மாற்றியது;
அந்தத்
துணியில் தெரிந்தது தெய்வீகத் தூய்மையின் தோற்றம்!
ஒரு
பெண்ணின் அன்பு, அழுக்கை அகற்றியது;
ஒரு
துணியின் துடைப்பு, துயரத்தைத் தூய்மையாக்கியது!
வலியின்
வழியில் வந்த அந்த அமைதி—
மனிதனின்
மனதில் மலர்ந்த மணமுள்ள மலர்!
துடைத்த
துணியில் தோன்றிய உன் முகம்—
அது
மனிதனின் மனசாட்சியின் ஆடியாயிற்று!
வெரோணிக்கா, நீ
துடைத்தாய் முகத்தை;
ஆனால், உன்
செயல் துடைத்தது உலகின் பாவத்தை!
அந்தத்
துணி, அன்பின் அடையாளம்;
அந்தத்
துடைப்பு, மனிதகுலத்தின் மருத்துவம்!"
7. இயேசு இரண்டாம் முறை
கீழே விழுதல்
"மீண்டும் விழுந்தாய், மீண்டும்
எழுந்தாய்!
விழுகையின்
வலி, எழுச்சியின் வீரியத்தை விட மகத்தானது!
உன்
வீழ்ச்சி, மண்ணின் மேல் முத்தமிட்டது;
உன்
எழுகை, வானத்தின் வாசலைத் தட்டியது!
ஒவ்வொரு
விழுகையும் ஒரு புதிய பாடம்;
ஒவ்வொரு
எழுச்சியும் ஒரு புதிய வாக்குறுதி!
மனிதனின்
தளர்ச்சிக்கு இயேசு வழிகாட்டியது;
தோல்வியின்
தூசுகளுக்குள் வெற்றியின் விதை மறைந்தது!
உன்
இரண்டாம் விழுகை, நம் இரண்டாம் பிறப்பின் சின்னம்;
உன்
எழுச்சி, நம் உயிர்ப்பின் உறுதிமொழி!
விழுந்த
இடத்தில் வேரூன்றியது விடுதலை;
எழுந்த
இடத்தில் இன்பத்தின் இளம்பூக்கள்!"
8. இயேசு எருசலேம் நகரப்
பெண்களைச் சந்தித்தல்
"பெண்களே, உங்கள்
கண்ணீர் மழையாய்ப் பொழிந்தது;
இயேசுவின்
சொல், அமைதியின் அருவியாய் வழிந்தது!
அழுகைக்கு
மேல் அமைதி; வேதனைக்கு மேல் விடுதலை!
உங்கள்
துக்கம் உண்மையானது; ஆனால், உலகின் துக்கம் ஆழமானது!
இயேசுவின்
வார்த்தைகள், காலத்தின் கண்ணீரைத் துடைத்தன;
அவரின்
பார்வை, எதிர்காலத்தின் நம்பிக்கையை நிறைத்தது!
ஒரு
மனிதனின் துயரம், மனிதகுலத்தின் துயரமாக மாறியது;
ஒரு
தாயின் அழுகை, உலகின் அழுகையாக ஒலித்தது!
பெண்களே, உங்கள்
கண்ணீர் வீணல்ல;
அது
விதையாய் விழுந்து, விடுதலையின் விருட்சமாக மலரும்!
உன்
அழுகை, உலகின் உயிர்ப்புக்கான பாடல்;
உன்
துயரம், மாற்றத்தின் முதல் அடி!"
9. இயேசு மூன்றாம் முறை
கீழே விழுதல்
"மூன்றாம் முறை
விழுந்தாய், மூன்றாம் முறை எழுந்தாய்!
மண்ணின்
மடியில் மூன்று முறை முத்தமிட்டாய்!
உன்
வலி, மனிதனின் வாழ்வின் மூன்றாம் படியைத் தொட்டது;
உன்
எழுகை, மூன்று உலகங்களின் வாழ்த்தைக் குவித்தது!
வீழ்ச்சியின்
முடிவு எழுச்சி; எழுச்சியின் முடிவு வெற்றி!
உன்
மூன்றாம் விழுகை, மனிதனின் மூன்றாம் பிறப்புக்கு வித்து!
உன்
தளர்ச்சி, நம் உறுதிக்கு உதவியது;
உன்
துயரம், நம் மகிழ்ச்சிக்கு மூலதனமானது!
மூன்றாம்
விழுகை, முடிவின் தொடக்கம்;
மூன்றாம்
எழுகை, மரணத்தின் மாயத்தை முறித்தது!
உன்
விழுகை, பூமியைத் தழுவியது;
உன்
எழுகை, விண்ணைத் திறந்தது!"
10. இயேசுவின்
ஆடைகளை உரியப்படுதல்
"ஆடைகள் உரிக்கப்பட்டன; ஆனால், அன்பு
நிர்வாணமாக்கப்படவில்லை!
உடையின்
உரோமம் போனாலும், உள்ளத்தின் ஒளி மங்கவில்லை!
உன்
நிர்வாணம், மனிதனின் மறைப்புகளைக் கிழித்தது;
உன்
தோற்றம், உண்மையின் உருவத்தை உலகுக்குக் காட்டியது!
ஆடை
இல்லா உடல், ஆன்மாவின் அழகை வெளிப்படுத்தியது;
உரித்த
சட்டை, உள்ளத்தின் உறுதியை உயர்த்தியது!
ஒரு
மனிதனின் நிர்வாணம், உலகின் நாணத்தை நீக்கியது;
ஒரு
தெய்வத்தின் தியாகம், மனிதனின் மரியாதையை மீட்டது!
உன்
நிர்வாணம், நமது மாசுகளுக்கு ஆடை;
உன்
தியாகம், நமது நிர்வாண உண்மைக்கு ஒளி!"
11. இயேசு
சிலுவையில் அறையப்படுதல்
"ஆணிகள் கைகளைத்
துளைத்தன; ஆனால், அன்பைத் துளைக்க முடியவில்லை!
சிலுவையின்
மரம் நடப்பட்டது; ஆனால், நம்பிக்கை நடுக்கமடையவில்லை!
உன்
கைகளில் வலி; உன் இதயத்தில் வாழ்வு!
உன்
மரணம், மனிதனின் மரணத்தை மாய்த்தது!
ஒவ்வொரு
அறையும், மனிதனின் மனச்சாட்சியை அசைத்தது;
ஒவ்வொரு
துளையும், விண்ணின் வாசலைத் திறந்தது!
சிலுவையின்
மரம், மனிதனின் மரத்துவத்தை மாற்றியது;
ஆணியின்
கூர்மை, அன்பின் ஆழத்தை அளந்தது!
உன்
கைகள் திறந்தன, உலகை அணைக்க;
உன்
கால்கள் ஊன்றின, பாவத்தை அழிக்க!
சிலுவையில்
அறைந்தார்கள்; ஆனால், அறைந்தது சாவின் சங்கிலியை!
உன்
மரணம், மனிதனின் வாழ்வுக்கு விடிவெள்ளி!"
12. இயேசு
சிலுவையில் உயிர் துறத்தல்
"உயிர் துறந்தாய், உலகுக்கு
உயிர் அளிக்க!
சிலுவை
மரம், உயிர்ப்பின் மரமாக மாறியது!
உன்
மரணம், மண்ணின் மரணத்தை முறித்தது;
உன்
உயிர்த்தல், விண்ணின் வாழ்வை வழங்கியது!
கடைசி
மூச்சு, காற்றில் கலந்து காலங்களைத் தொட்டது;
கடைசிப்
பார்வை, பூமியைப் புதுப்பித்தது!
உன்
மரணம் ஒரு முடிவல்ல; ஒரு தொடக்கம்!
உன்
சாவு, உலகின் உயிர்ப்புக்கான உறுதிமொழி!
சிலுவையின்
மரம் வாடியது; ஆனால், வேரில் வாழ்வு துளிர்த்தது!
உன்
உயிர்த்தல், மனிதனின் மரணத்தை மாய்த்த மாயம்!
விண்ணகம்
அழுதது; பூமி நடுங்கியது;
ஆனால், மனிதனின்
இதயம் புது உயிர் பெற்றது!"
13. இயேசுவின்
திருவுடல் சிலுவையிலிருந்து இறக்கப்பட்டு மரியாவின் மடியில் வளர்த்தப்படுதல்
"தாயே, உன்
மடியில் மகனை வைத்தாய்;
மரணத்தின்
மடியில் வாழ்வு வளர்ந்தது!
உன்
கைகள், குழந்தையைத் தூக்கியதுபோல் தூக்கின;
உன்
இதயம், மகனின் மரணத்தைத் தாங்கியது!
இந்தத்
தாய், உலகின் தாயாக மாறினாள்;
இந்த
மகன், உலகின் மகனாக நின்றான்!
உன்
தழுவல், மரணத்தின் தணலில் ஒரு தண்ணீர்ப்பந்தல்;
உன்
துக்கம், மீட்பின் முதல் மொழியாகியது!
மகனின்
உடல் குளிர்ந்தது; ஆனால், தாயின் கண்ணீர் சூடேற்றியது!
இந்தச்
சந்திப்பு, அன்பின் அசைவற்ற ஆழம்;
இந்த
நேரம், தியாகத்தின் தெளிந்த தனிமை!
தாயும்
மகனும் ஒன்றான இடம், மனிதனின் மீட்புக்கான முதல் முத்தம்!"
14. இயேசு
கல்லறையில் அடக்கம் செய்யப்படுதல்
"கல்லறை மூடப்பட்டது; ஆனால், உயிர்ப்பின்
விளக்கு ஏற்றப்பட்டது!
இருளின்
கூடாரம் கவிழ்ந்தது; வெளிச்சத்தின் வாசல் திறந்தது!
கல்லறையின்
குளிர், உயிர்ப்பின் சூட்டைத் தாங்கவில்லை;
மரணத்தின்
முட்டை, வாழ்வின் சிட்டுக்குஞ்சை வெளித்தள்ளியது!
இந்தக்
கல்லறை, மனிதனின் முடிவல்ல;
இந்த
இருள், ஒளியின் முன்னுரையே!
கல்லறையின்
கதவு சாத்தப்பட்டது; ஆனால், வானத்தின் திறவுகோல் எறியப்பட்டது!
உன்
மரணம், மண்ணில் விதைக்கப்பட்ட வித்து;
உன்
உயிர்த்தல், வானில் மலர்ந்த மஞ்சரி!
இருள்
தன்னைத் தானே விழுங்கியது;
வெளிச்சம்
காலைப்புன்னகையுடன் வந்தது!
கல்லறைக்குள்
ஒளி பிறந்தது;
மரணத்தின்
வயிற்றில் வாழ்வு குழந்தைக் கூத்திட்டது!"
முடிவுரை
"சிலுவைப் பாதை, மனிதனின்
வாழ்வின் வரலாறு!
இயேசுவின்
விழுகை, நம் எழுச்சிக்கு எச்சரிக்கை;
அவரின்
மரணம், நம் உயிர்ப்புக்கு உறுதிமொழி!
ஒவ்வொரு
நிலையும் ஒரு பாடம்; ஒவ்வொரு தியாகமும் ஒரு புரட்சி!
இந்தப்
பாதையில் நடப்போம்; இந்த வார்த்தைகளை வாழ்வோம்!
சிலுவையின்
ஒளி, நம் இதயங்களைத் தொடட்டும்;
உயிர்ப்பின்
வாக்கு, நம் வாழ்வை மாற்றட்டும்!"
