Church Mission in the Context of Religious Pluralism


 INTRODUCTION
The Church by its very nature is missionary according to the plan of the Father, it has origin in the mission of the Son and the Holy Spirit. The church received this task from the mission mandate of Jesus, when he said, “Go therefore and make disciples of all nations.”As we all know that India is a multi- religious and multi- cultural nation where the Christians constitute just above two percent of the total population. In this context the Church mission that is to proclaim Christ means a lot. India as cradle of all the major religions in the world; Hinduism, Buddhism, Sikhism, Jainism, Islam, Christianity and tribal religions is having a lot of problems among the religions.
In this regard mission in India is the greatest challenge for the Church. For Christians in India “to proclaim Christ” in the midst of our neighbors of other faiths and persecutions will be the tremendous task. Here the questions arise,
(a)    What is the mission of the Church among other religions that are in conflict?
(b)   How does the Church approach the Fundamentalists and Fanatics movements?
            In order to explain these present issues on mission I have divided this paper into three parts. The first chapter deals with the basic understanding of mission which highlights the Historical and theological foundation of the Church mission, and its expansion are explained with suitable sub topics.
            The second chapter deals with the Teachings of the Church on mission. Here the various encyclical letters from different Popes, the Vatican Council Decree (Ad Gentes Divintus) and the apostolic exhortations which strengthen the mission aspect of the Church are explained with accuracy.
The third chapter deals with the Church mission and religious pluralism in India. As it is the heart of this scientific paper conceived with the challenges of mission in the pluralistic religious society and its role towards the other religious are stressed strongly.
The main aim of this paper is building up the new human community, which is rooted in God and characterized by love, freedom, equality, justice and peace and which lives in a critical and creative harmony of all religions and cultures and in communion with nature.
CHAPTER I
THE BASIC UNDERSTANDING OF MISSION
1.1 Term Meaning
             Strictly, it means being sent to perform a certain work, such as the mission of Christ to redeem mankind, the mission of the apostles and the church and it members to perpetuate the prophetic, priestly and the royal mission of Christ. First, the term is used for the redemptive task of Jesus and of the church in the world. In the second place it refers to the official resignation of individual’s o congregations to carry the Good News. The third use applies the word “mission” to an intensified free period of pricing and pastoral activity.[1]
1.2 The historical foundation of Christian Mission
            Christianity has expanded in a serial way, i.e. when it lost ground in those regions where it was most strong and secure; it won new followers from those people who seemed to threaten its existence. The survival of Christianity has depended upon its ability to adapt to new and hostile cultures.[2]
1.2.1 Jews and Gentiles
            The first Christians were Jews who had experienced in Jesus the fulfillment of their nation’s hope. The Gospel was the good news of the messiah for God’s people, the Jews. Then at Antioch some rather uneducated Jewish Christians from the country areas started to tell Greeks, completer outsiders, about the good news of Jesus (Acts 11.20). Jews had never thought that Gentiles could become God’s people unless they were circumcised like Jews, I.e. by first becoming a Jew. But, within a generation the majority of Christians in the world were not Jews but Greeks. If the situation had not been like this, it is hard to see how Christianity could ever have survived the Roman invasion of Judaea in A.D 70. The original (Jewish) church vanished; yet the church was stronger and bigger than ever.[3]
1.2.2 Greeks and Barbarians
            In the seventh century AD the Greek- and Latin- speaking Church in North Africa and the eastern Mediterranean seemed to be strong and secure. The only people they feared were the savage barbarians who threatened them from Northern Europe. When the Church was destroyed by the brotherhood of Islam. The Church remained, stronger, and bigger than ever in the culture where it was threatened.[4]
1.2.3 North and South
            After the changes caused by the advance of Islam, the church did not expand very much for several centuries. But movement began again in the eighteenth century, the era of Constantine, the emperor who made the Roman Empire Christian, has ended and we can no longer think in simple terms of lands which have been mission fields and those which have not. The Gospel is no longer given by the rich to the poor or by rulers to their subjects. On the contrary, like evangelists in the New Testament, those who are bearers of the Gospel today will bring no gifts with them except the Gospel itself. The Church’s new centre of gravity can be found in Latin America, Africa and the Far East, and perhaps we stand at the beginning of a new era of cross-cultural mission. Many lands which until recently were communist are now open to the Gospel, and it may be that the Islamic world will also open up, just as Muslims have flooded into the lands of Europe which were once Christian.[5]
1.3 The Theological Foundation of Mission
            The Church is in its nature missionary, ‘It exists by mission, as fire by burning.’ Moreover, mission creates the Church, so it comes before the church’s doctrine and theology. Theology only exists to serve the church in the mission of God. Mission bridges the gap between the Church and the kingdom of God. The goal of the church is not its own good but the Rule of God; the Church was founded for a future in the kingdom of God and so it is for all humankind.
1.3.1 Karl Barth’s View of Mission
            It is not only Roman Catholics who teach that mission belongs to the very nature of the Church. Swiss Protestant theologian Karl Barth also pointed out that the Church does not exist for itself. It is always free from itself; it is not churchly but worldly. Its mission is not additional to its being. It exists as it is sent and active in its mission.[6]
1.3.2 Attitude and Activity
            At times the Church engages in activities which are deliberately missionary. These may involve conversion, Church planting, social work, political action, etc. this is one reason why missions of this sort often fail. Perhaps we ought to ask questions about the missionary activities of our Churches, and measure them against the presence of the missionary attitude. Think that if you renew the Church you are engaging in missionary activity. Christians who thinks in this way may fall into the trap of being satisfied that they have got a missionary attitude- but never actually doing any kind of missionary activity at all! Mission is an attitude of mind which should be at the heart of the Church’s life and work, just as it is at the heart of God, both as He is in Himself and in all He does. The deep change in the church’s attitude towards other religions is flowed from the renewed theology of Vatican II.[7]
CHAPTER II
THE TEACHINGS OF THE CHURCH ON MISSION

            By mission Ad Gentes the council means the missionary activity of the Church by which she aims to proclaim the word and to implant the church among peoples and groups where the Gospel was not yet preached on missionary activity reveal the interpretation of the concept in various epochs according to the signs of the times.
2.1 Encyclical Letters
2.1.1 Probe Nostis (15.8.1840)
            In this encyclical letter Pope Gregory XVI (1831-1846 AD), spoke of the needs to defend the Church and to propagate the faith through the proclamation of the Gospel. The Church toils tirelessly to go into the mission lands to preach the Good News to the people who have not heard of Christ and where the church is not ecclesiastically organized. Particularly dear to his heart are the apostolic mission in India and America.[8]
2.1.2 Ad Extremas (24.6.1893)
Pope Leo XIII (1878-1903) dedicated this apostolic encyclical to the missions in India. Pope emphasized the need for pious and zealous priests of native origin in order that the Church may set firm roots in India. He noted that the preservation of the Christian faith among the Hindus would be precarious and its propagation uncertain as long as there was not a native clergy properly trained for priestly duties, not only to assist foreign priests, but also to be in proper charge of the administration of the Catholic Church in their cities. The Pope stated that in India the native clergy could ‘live among Hindus without causing any suspicion and it is, indeed difficult to say how important this is especially in times of crises.[9]
2.1.3 Rerum Ecclesiae (28.2.1926)
            Pope Pius XI (1922-1939) through Rerum Ecclesiae expressed his two objectives concerning missionary activity. This encyclical proposed the creation of mission stations in the mission countries for better coordination of missionary activity. Missionaries were encouraged construct hospitals, institutions for the care of sick and for the distribution of medicines, elementary schools for the young, who do not intend to take up agriculture, schools for higher education, especially in the arts and sciences and in the professions.[10]
2.1.4 Evangelii Praecones (2.6.1951)
            Pope Pius XII (1939-1958 AD) published this encyclical. The purpose of the missions, he said, was to bring the light of the Gospel to new peoples and to form new Christians, with the ultimate goal establishing the Church on sound foundations among non-Christians peoples and placing it under its own native hierarchy and indigenous clergy.
            Pope Pius XII stated his desire for schools for the young to create an advantageous relationship between the missionaries and the non-Christians of every class, and to help docile young minds understand, appreciate and embrace the Catholic doctrine.[11]
2.1.5 Redemptoris Mission (7.12.1990)
            The encyclical Redemptoris Mission was promulgated by Pope John II (1978-2005). John Paul speaks of an urgency of missionary activity. The mission, Christ the redeemer entered to the Church is still very far from completion. The urgency of missionary evangelization stems from the face that it is the primary service which the Church can render to every individual and to all humanity in the modern world.
The document speaks of three types of situations in Church’s mission. The first is the mission. Here the Church addresses peoples, groups, and socio-cultural contexts in which Christ and his Gospel are not known. The second is of well-established Christian communities. The third is the re-evangelization done mainly in countries with ancient Christian roots where entire groups of the baptized have lost a living sense of the faith, or perhaps no longer even consider themselves members of the Church, and live a life far removed from Christ and his Gospel. John Paul concludes by saying that the responsibility for this mission belongs to the universal Church, to the particular churches and to the whole people of God. Being missionary by nature, the Church is both evangelized and evangelizing.[12]

2.2 Vatican Council Decree, Ad Gentes Divinitus (7.12.1965)
            The second Vatican Council was the beginning of a new Pentecost in the Church and the realization of a world Church. The Council’s decree on missionary activity brought the mission of evangelization to the heart of the Church. The mission has two dimensions 1) the stage of missionary activity to non-Christians who have not yet heard of Christ; 2)missionary activity in new churches which are in the process of maturation and which have not yet reached the fullness of maturity. The church is only beginning her missionary activity by sending her heralds who preach the Gospel by word and by the witness of their lives.[13]

2.3 Apostolic Exhortations
2.3.1 “Evanglii Nuntiandi” (8.12.1975)
Pope Paul VI speaks about the evangelization in the modern world, “to make the Church of the twentieth century, every better suited to proclaim the Gospel to the people on earth, the Christians and non-Christians, believes and non-believers, and the secularized world”.[14]  The various means of evangelization are: witness of an authentic Christian life, preaching through images, the liturgy of the word, the Eucharistic celebration of sacraments, the catechetical instruction, methods of social communication, person-to-person transmission of faith, popular piety, etc.
2.3.2 Ecclesia in Asia (6.11.1999)
            Pope John Paul II speaks about the issue of the encounter of Christianity with ancient cultures and religions are a pressing one. This is a great challenge for evangelization, since religious systems such challenge for Hinduism clearly have a stereological character.
Evangelization in Asia, says the Pope, is the proclamation of Jesus Christ in a multicultural and multi-religious context. The Church considers with great respect all other religions. The proclamation of Jesus as the only Savior in the multi-religious context of Asia has brought serious challenges. He goes on saying that, today the Church Asia like St. Paul in aeropause. (Acts 17:22-31). The document emphasizes inculturation as an effective means of evangelization.[15] 
CHAPTER III
CHURCH MISSION AND RELIGIOUS PLURALISM

3.1 Religions in Conflict
            At the purely religious level the groups tend to be exclusivist or fundamentalist. Because one group believes that its view of the world represents the world as it really is, ignorance, if not falsity, is attributed to the others. Some religions try to proselytize. They are aggressively missionary. Others may tend to marginalize those who differ from them. Even Hinduism that prides itself of its tolerance had actively opposed Buddhism and Jainism in the fast and opposes Islam and Christianity as ‘foreign’ in the present. Aggressive proselytism may lead to self- defensive reactions from other groups. In recent times religions have also reacted in a fundamentalist way when they feel marginalized by aggressive secularization and by a perceived discrimination by the state. Exclusivist in religion gives rise to ignorance and prejudice concerning the others, apart from more negative attitudes that consider others as untrue and immoral, of course, from one’s own point of view. The binding force of religious identity, because of its strength and integrative power, is often used as the basis of group power in situations of social conflict.[16]
            Analyzing the Hindu- Muslim conflict in India, for instance, sociologists point out how the Muslims recall the golden age when they were the rulers. They may look down upon the Hindus as cowardly, promiscuous and weak. They may feel that their own fall from power is due to their infidelity to their religious observance. They feel marginalized and seek to assert their identity around the shariat. The Hindus seek to assert their majority status and their glorious historical past. They consider the Muslims violent, dirty (not observing all their purity/pollution laws), sexually aggressive and religiously intolerant and narrow. Such prejudices can reach deep unconscious levels when the spirits that possess the Hindus turn out to be Muslims who urge them to indulge in behavior like meat - eating that are abhorrent to the Hindus.[17]

3.2 The Church with Other Religion
The Church attitude was apologetic and missionary; she defended her uniqueness and invited other to join her, co-existence, collaboration and solidarity in the common struggle against atheism and evil materialism in an effort to build a better world were not within her scope.[18] The Church as well as the other religions is pilgrims towards this future consummation. This vision has been spelt out in terms of universal harmony. Our approach to their religions has so far been a priori. Our starting point has been that we have the truth about God and the appropriate means to reach God and be saved. Salvation is the context in which we have looked at other religions. The new starting point is the affirmation that in virtue of creation , especially of the humans as images of God, God is in contact with the humans, as individuals and as groups, as befits the social nature of the humans. Our quest for the Kingdom of God therefore calls us to collaborate with the believers of other religions and all people of good will. As a matter of a fact, the Church does affirm the need for such collaboration in the pursuit of a just society on this earth. John Paul II, speaking to leaders of other religions in Chennai, in Feb.1986, said: As followers of different religions we should join together in promoting and defending common ideals in the spheres of religious liberty, human brotherhood, education, culture, social welfare and civic order. Since Kingdom is the goal of mission, then collaboration with the other religions and with all people of good will is the way of mission.[19]

3.3 The Role of the Church towards Mission
            The primary task is to contribute to the building up of a human community of freedom and fellowship, equality and justice. This has economic, political and religious dimensions. Love, justice and care for the poor characterize this universal fellowship. The church itself is a group of people sent into the world to be the symbol and the servant of this Kingdom. Even in this task the church is only collaborating with the spirit who is already present and active in the world carrying on God’s cosmic project.
            The mission of the Church then is universal reconciliation. But there are forces in the world that keep hindering such reconciliation: exclusivist, egoism, quest for power and domination, injustice, exploitation of the other for one’s own benefit. The disciples of Jesus are called to struggle against these forces and the oppressive structures they have created.[20]
3.3.1     A  Multi- Religious Society
From the religious point of view we are now faced with two different ideologies in the country. On the one hand we have the secularists, who seek to privatize religion and to build up a community that will be based on modern, scientific principles. On the other hand, we have the proponents of the Hindutva, who seek to build the unity of the country by asking everyone to identify with an Indian national culture, which is interpreted as rooted in Hinduism.
            We must consciously build up a multi-religious society, in which every religious community is recognized, accepted and respected and has an opportunity to collaborate in the building up of the national community. We have to evolve a new kind of democratic order in which numbers are not important and a majority does not impose its will on the minorities. This new order will be respectful of diversity and participative, allowing each group to contribute its riches to the good of all.[21]

3.3.2        Peace Makers
            Religious conflicts have often economic, political and social causes. These need to be identified and addressed in an effective way. Conflicts also have sources in prejudice and ignorance. These can be dispelled through mutual discovery programmers, participation in festivals, etc. Fundamentalist currents also need to be tackled at the strictly religious level. I think of much these can be done in the context of multi- religious groups of people who are committed to the promotion of justice, equality and peace in the community. Christians could take it as their special mission to organize these committees and animate them. Collaborative action and conversation can help in freeing people from communalism.[22]
3.3.3 Inter- Religious Dialogue
            Inter- religious dialogue is not opposed to welcoming people who wish to become disciples of Jesus Christ and collaborate with him in his historical project, inspired or attracted either by the person and teachings of Jesus or by the witness of his disciples. If we join all believers in promoting social justice and equality for all then we may discover that people are not interested in getting converted anymore for socio-economic reasons.[23]
The mission of God makes our mission automatically dialogical. There is no dialogue without witness, but the witnessing should not be aggressive, though we have to take great care to keep it so in the pluralistic context of India. In a conflictual situation dialogue is difficult and is seen as much broader than merely religious. Religion is only one dimension of human life in society and it cannot be isolated. Though we have talked about the multi-religious situation in the Indian context, once we start forming wider communities that transcend local and limited identities then the search for community will transcend national boundaries and reach out to the whole universe.[24]

CONCLUSION
The Church is the community of Jesus’ disciples who are called together by his word and animated by his spirit to continue his mission and carry it out in all the nations and among all the peoples of the world. The Church’s mission is none other than that of Jesus himself. He went about doing good and proclaiming the good news that God is powerfully present and is transforming this world, gifting his rule  to all and in particular to the poor, oppressed, week, marginalized and outcaste.
We also recognize the fact that India is a multi religious and pluri-cultural country. Such diversity is its divinely bestowed blessing and grace. The Church’s mission in this context calls for it to be a truly dialogical community.  The dialogical mission of the Church also implies that it becomes an agent of reconciliation and peace among the various groups. It has to keep in mind its vocation to be the “light of the world” and “salt of the earth.” We have to create a common forum of dialogue and liberalize action through which mutual misunderstanding, hatred, discord and discrimination could be opposed, and we could together build up a nation with justice, peace and harmony.
The Church should also make all efforts to remove every trace of triumphalism, exclusivist and any attitude of superiority in its teachings, structures, evangelizing activities and the style of the functioning of its institutions. Particularly, it has to ensure that its educational enterprises, charitable activities, health care services and social involvements are geared to the genuine promotion of people`s well-being and progress and not in any way to conversion from their religions. However, it should be pointed out that the Church always defends the right of individuals to profess the religion of their choice. All the same, it denounces proselytisation using questionable means, such as, fraud, force and allurement.
The main aim of this scientific paper is to create a common forum of dialogue and liberative action through which mutual misunderstanding, hatred, discard and discrimination could be opposed, and we could together buildup a nation with Justice, peace and harmony.



[1] Michael Glazier and Monica K. Hellwig, The Modern Catholic Encyclopedia (Bangalore: Claretian Plublications, 1997), 575.
[2] Roger Bowen, So I Send You a Study Guide to Mission (London: ISPCK Publication, 1996), 7.  
[3] Francis Sullivan and Sue Leppert, eds., Church and Civil Society, ATF Series No-8 (Adelaide: ATF Publication, 2004), 82-84.
[4] Roger Bowen, 8.   
[5] Roger Bowen, 9.
[6] Roger Bowen, 12.
[7] Gregory Karotemprel and Jacob Marangattu, eds., Evangelizing In The Third Millennium, Series No-1 (Rajkot: Deepti Publication, 2006), 62.
[8] Shaji Jerman, Mission:  Missiological and Canonical Perspectives (Alwaye: Pontifical Institute Publication, 2005), 104-105.
[9] Shaji Jerman, 108.  
[10] Shaji Jerman, 114-115.
[11] Shaji Jerman, 122.
[12] Julian Saldana, Mission Today: Themes and Issues (Bangalore: Claretian Publications, 2006), 20.
[13] Julian Saldana, 15.
[14] Shaji Jerman, 140-142.
[15] Shaji Jerman, 150.
[16] Amaladoss, “Our Mission in India Today”, Vaigarai 6, no. 2 (September 2001): 12-15.
[17] Thomas Malipurathu and L. Stanislaus, eds., A Vision of Mission in the New Millennium (Mumbai: St Paul’s Publications, 2001), 68.
[18] Gregory Karotemprel and Jacob Marangattu, eds., 55.
  
[19] Thomas Malipurathu and L. Stanislaus, eds., 75.

[20] Gregory Karotemprel and Jacob Marangattu, eds., 17-29.
[21] Thomas Malipurathu and L. Stanislaus, eds., 77.
[22] Thomas Malipurathu and L. Stanislaus, eds., 78.
[23] Joseph Puthenpurakal, ed., Mission Today, vol-1 (Shillong: Vendrame Institute Publication, 1999), 49-50.
[24] Thomas Malipurathu and L. Stanislaus, eds., 81.

Bro. M. Francis Amaladoss
Theology I Year
St. Joseph Seminary,  Mangaore

இயேசு பிறந்த நாளிது


இயேசு பிறந்த நாளிது வானம் மகிழ்ந்து ஒளிருது
காலம் கனிந்த காலையில் கடவுள் தந்த கொடையிது

மணமில்லாத மலரை போல்
இசையில்லாத பறவைப் போல் (2)
அருளில்லாத பாருலகம் அடைந்த துயரம் மாறவே – 2

துள்ளி மகிழும் குழந்தையே
உள்ளம் கொள்ளை கொண்டதே (2)
உந்தன் அன்பின் வரவிலே

விண்ணும் மண்ணும் இணைந்ததே – 2
தொழுவில் தவழும் பாசமே கடவுள் தந்த திருமொழி – 2
சிந்தை குளிரும் பூமுகமே உலகை ஒளிரச் செய்யுமே – 2

குடிலினில் பிறந்த இறை மகனை


குடிலினில் பிறந்த இறைமகனை
குழந்தையாக வந்தவனை (2)
விண்ணில் வாழ்பவர் புகழ்ந்து பாடுவார்
மண்ணில் வாழ்பவர் மகிழ்ந்து காணுவார் (2)

மன்னாதி மன்னரெல்லாம் எண்ணங்கள் கொண்டிருந்தார்
தம் வீட்டில் பிறப்பாரென்று (2)
மாளிகை தேவையில்லை மண்வீடு போதுமென்று
குடிலினில் பிறந்து வந்தார் (2)

விண்மீன் வழிசெல்ல முன் வந்த ஞானியர்கள்
குடில் தன்னை அடைந்தார்களே (2)
பொன் தூபம் வெள்ளைப்போளம் பரிசாகக் கொண்டுவந்து
பணிந்தங்கு வணங்கி நின்றார் (2)

Rivers of the land of the Bible


Introduction
            Rivers are frequently referred to in indicating geographical boundaries of the land of the Bible. The RSV names the following rivers: Abana, Ahava, Chebar, Euphrates, Gihon, Gozan, Hiddekel (Tigris), Jabbok, Jordan, Kishon, Nile, Pharpar, Pishon and Ulai. The studies about these rivers and their connection with the Land of the Bible give us the better understanding of the Bible.
Rivers of Eden:
            Euphrates, Gihon, Tigris, Pishon are named as the rivers of Eden in the Bible. Euphrates is the longest river of Western Asia and one of the two major rivers in Mesopotamia. The river begins in the mountains of Armenia. The Euphrates formed the northern boundary of the territories promised by God to Israel (Gen 15:18 /josh 1:4). The river Gihon refers to a smaller river in the Euphrates valley system. It was the site where Solomon was anointed and proclaimed king (1King 1:33, 38). Tigris is a major river  flowing from the Taurus mountains of Eastern Turkey, the Tigris and Euphrates flow roughly parallel to each other for hundreds of miles in the “Land of the two Rivers” or Mesopotamia. Pishon is one of the four rivers that flowed from the Garden of Eden (Gen 2:11). This is also mentioned in Sir 24:25, where it is compared with wisdom.
Abana and Pharpar:  
            These are the chief rivers of Damascus. The Abana flowed through the center of this great city with Pharpar. When Naaman the leper was asked to bathe in the Jordan River seven times, he complained that he would rather bathe in the Abana or the Pharpar (2 King 5:12).
Jabbok:
            One of the main eastern tributaries of the Jordan River (Duet 2:37). Near “the ford of Jabbok”, Jacob “wrestled with God” and heed his name charged to Israel (Gen 32: 22-32).

Jordan:  
            The longest and most important river in Palestine. This river is part of the Great Rift Valley that runs north to south into Africa. The part north of the Sea of Galilee is called the Upper Jordan; the portion south of the Sea of Galilee is the Lower Jordan. The most significant river in the scripture, the Jordan divided the territory of Israel into Western and Eastern Parts. David fled to the eastern side of Jordan after Absalom’s initial success (2 Sam 17:22-24). The west side of the Jordan was the area generally thought to have been promised to Abraham. John the Baptist carried out his ministry in the Jordan River region (Mt3: 5-6, Mk 1:5, Lk3:3, Jn1:28). Jesus carried out his ministry on the both side of the Jordan (Mt4:15, Mk 3:8, Jn10:40).
Nile:
            The longest river in Africa and possibly the longest river in the world. It flows north nearly 4000 miles from Lake Victoria in Tanzania to the Mediterranean Sea. The Nile figured in the dream of Pharaoh interpreted by Joseph (Gen 41: 1-36) and especially in the events of the Exodus (Exod 2: 7-8). Moses was taken from the Nile (Exod 2:1) and the river was the target of the Lord’s first two plagues on Egypt (Exod 7:15-24). The judgment on Egypt was often described in terms of the drying up of the Nile (Ezek 29: 10).
Conclusion: 
            The more than 150 biblical references to rivers and streams fall chiefly into six categories (a) Serving as a boundary or geographic point of reference (b)A source of cleansing  (c) A source of life (d) A place of Divine- Human encounter  (e) The agent of God’s acts of  provision either rescue or judgment  (f) and as a symbol. As a conclusion, we can say that the context of Bible is more spiritual than Historical.

Bibliography
  • Eliade, Mircea. ed. The Eencyclopedia of Religion vol 12. New York: Macmillan Puplishing Company, 1987.
  • Hahn, Scott. ed. Catholic Bible Dictionary. New York: Library of Congress Cataloging-in- Publishing Data, 2009.
  • Herbert, Lockyer SR. Illustrated Dictionary of the Bible. Nashville: Library of Congress Cataloging-in- Publishing Data, 1986.
  • Brown, Raymond. E., J. Fitzmyer, and R. E. Murphy. The New Jerome Biblical Commentary. Bangalore: Theological Publications in India, 2001.

Bro. M. Francis Amaladoss
Theology I Year
St. Joseph Seminary,  Mangaore

Politics - a ditch

திருவருகைக்கால 3ஆம் ஞாயிறு (2ஆம் ஆண்டு) 11-12-2011



முன்னுரை:  இறைவன் நம் ஒவ்வொருவரையும் அழைத்துள்ளார். அதுவும் நம் பெயரைச் சொல்லி அழைத்துள்ளார். அழைக்கப்பட்ட ஒவ்வொருவரும் தமது அழைப்பின் மேன்மையை உணர்ந்து வாழ வேண்டும். திருமுழுக்கு யோவானைப் போன்று தாழ்ச்சி நிறைந்த உள்ளத்தோடு, வெறுமை நிறை மனதோடு நாம் வாழ இன்று இறைவன் நம்மை அழைக்கிறார். எனவே அவரை ஆசீர்வதித்தது போல, நம்மையும் ஆசீர்வதிக்க விரும்புகிறார். அமைதி அருளும் ஆண்டவரால் நமது உள்ளமும், ஆன்மாவும், உடலும் முழுமைபெற விரும்பினால் வெறுமை நிறைந்த, தாழ்ச்சி நிறைந்த மனதோடு இயேசுவின் பிறப்பிற்காக காத்திருந்து, விழித்திருந்து, செபத்தில் நிலைத்திருந்து தகுந்த தயாரிப்போடு இருக்க அருள்வேண்டி செபிப்போம்.

முதல் வாசக முன்னுரை:  ஆண்டவரால் அருள்பொழிவு செய்யப்பட்டோரின் பணிகள் பற்றியும், அவ்வாறு தம்மால் தேர்ந்து கொள்ளப்பட்டவர்களை ஆண்டவர் விடுதலை, நேர்மை போன்றவற்றால் அழுகுறச்செய்து நல்லநிலத்தினைபோல் பலன் கொடுக்கச் செய்வார் எனக்கூறும் இறைவாக்கினர் எசாயாவின் வாசகத்திற்கு செவிமடுப்போம்.

இறைவாக்கினர் எசாயா நூலிலிருந்து வாசகம் (எசா. 61:1-2,10,11)

ஆண்டவராகிய என் தலைவரின் ஆவி என்மேல் உளது: ஏனெனில், அவர் எனக்கு அருள் பொழிவு செய்துள்ளார்: ஒடுக்கப்பட்டோருக்கு நற்செய்தியை அறிவிக்கவும், உள்ளம் உடைந்தோரைக் குணப்படுத்தவும், சிறைப்பட்டோருக்கு விடுதலையைப் பறைசாற்றவும், கட்டுண்டோருக்கு விடிவைத் தெரிவிக்கவும் என்னை அனுப்பியுள்ளார். ஆண்டவர் அருள்தரும் ஆண்டினை முழங்கவும், நம் கடவுள் அநீதிக்குப் பழிவாங்கும் நாளை அறிவிக்கவும், துயருற்று அழுவோர்க்கு ஆறுதல் அளிக்கவும், ஆண்டவரில் நான் பெருமகிழ்ச்சி அடைவேன்: என் கடவுளில் என் உள்ளம் பூரிப்படையும்: மலர்மாலை அணிந்த மணமகன் போலும், நகைகளால் அழகுபடுத்தப்பட்ட மணமகள் போலும், விடுதலை என்னும் உடைகளை அவர் எனக்கு உடுத்தினார்: நேர்மை என்னும் ஆடையை எனக்கு அணிவித்தார். நிலம் முளைகளைத் துளிர்க்கச் செய்வது போன்றும், தோட்டம் விதைகளை முளைக்கச் செய்வது போன்றும், ஆண்டவராகிய என் தலைவர் பிற இனத்தார் பார்வையில் நேர்மையும் புகழ்ச்சியும் துளிர்த்தெழச் செய்வார்.
- இது ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.
- இறைவா உமக்கு நன்றி.

இரண்டாம் வாசக முன்னுரை:  நமது உள்ளமும், ஆன்மாவும், உடலும் முழுமைபெற விரும்பினால் வெறுமை நிறைந்த, தாழ்ச்சி நிறைந்த காலியான மனதுடன் காத்திருக்க வேண்டும் என்று அழைப்பு விடுக்கும் பவுல் அடியாரின் குரலுக்கு செவிமடுப்போம்.

திருத்தூதர் பவுல் தெசலோனிக்கருக்கு எழுதிய முதல் திருமுகத்திலிருந்து வாசகம் (1 தெச. 5:16-24)

எப்பொழுதும், மகிழ்ச்சியாக இருங்கள். இடைவிடாது இறைவனிடம் வேண்டுங்கள். எல்லாச் சூழ்நிலையிலும் நன்றி கூறுங்கள். உங்களுக்காகக் கிறிஸ்து இயேசு வழியாய்க் கடவுள் வெளிப்படுத்திய திருவுளம் இதுவே. தூய ஆவியின் செயல்பாட்டைத் தடுக்க வேண்டாம். இறைவாக்குகளைப் புறக்கணிக்க வேண்டாம். அனைத்தையும் சீர்தூக்கிப்பாருங்கள். நல்லதைப் பற்றிக்கொள்ளுங்கள். எல்லா வகையான தீமைகளையும் விட்டு விலகுங்கள். அமைதி அருளும் கடவுள்தாமே உங்களை முற்றிலும் தூய்மையாக்குவாராக. அவரே நம் ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்து வரும்போது உங்களுடைய உள்ளம், ஆன்மா, உடல் அனைத்தையும் குற்றமின்றி முழமையாகக் காப்பாராக! உங்களை அழைக்கும் அவர் நம்பிக்கைக்குரியவர். அவர் இதைச் செய்வார்.
- இது ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.
- இறைவா உமக்கு நன்றி.

நற்செய்தி வாசகம்: 
யோவான் எழுதிய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் (1:6-8,19-28)

கடவுள் அனுப்பிய ஒருவர் இருந்தார்: அவர் பெயர் யோவான். அவர் சான்று பகருமாறு வந்தார். அனைவரும் தம் வழியாக நம்புமாறு அவர் ஒளியைக்குறித்துச் சான்று பகர்ந்தார். அவர் அந்த ஒளி அல்ல: மாறாக, ஒளியைக் குறித்துச் சான்று பகர வந்தவர். எருசலேமிலுள்ள யூதர்கள் குருக்களையும் லேவியர்களையும் யோவானிடம் அனுப்பி, நீர் யார்? என்று கேட்டபோது அவர், நான் மெசியா அல்ல என்று அறிவித்தார். இதை அவர் வெளிப்படையாகக் கூறி, மறுக்காமல் ஒப்புக்கொண்டார். அப்போது, அப்படியானால் நீர் யார்? நீர் எலியாவா? என்று அவர்கள் கேட்க, அவர், நானல்ல என்றார். நீர் தாம் வர வேண்டிய இறைவாக்கினரா? என்று கேட்டபோதும், அவர், இல்லை என்று மறுமொழி கூறினார். அவர்கள் அவரிடம், நீர் யார்? எங்களை அனுப்பியவர்களிடம் நாங்கள் மறுமொழி சொல்லியாக வேண்டும்: எனவே உம்மைப்பற்றி என்ன சொல்கிறீர்? என்று கேட்டார்கள். "அதற்கு அவர், 'ஆண்டவருக்காக வழியைச் செம்மையாக்குங்கள் எனப் பாலைநிலத்தில் குரல் ஒன்று கேட்கிறது""என்று இறைவாக்கினர் எசாயா உரைத்தது என்னைப்பற்றியே என்றார்." பரிசேயரால் அனுப்பப்பட்ட அவர்கள் அவரிடம், நீர் மெசியாவோ எலியாவோ வர வேண்டிய இறைவாக்கினரே அல்லவென்றால் ஏன் திருமுழுக்குக் கொடுக்கிறீர்?  என்று கேட்டார்கள். யோவான் அவர்களிடம், நான் தண்ணீரால் திருமுழுக்குக் கொடுக்கிறேன். நீங்கள் அறியாத ஒருவர் உங்களிடையே நிற்கிறார்: அவர் எனக்குப்பின் வருபவர்: அவருடைய மிதியடிவாரை அவிழ்க்கக்கூட எனக்குத் தகுதியில்லை என்றார். இவை யாவும் யோர்தான் ஆற்றுக்கு அக்கரையிலுள்ள பெத்தானியாவில் நிகழ்ந்தன. அங்குதான் யோவான் திருமுழுக்குக் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தார்.
- இது கிறிஸ்து வழங்கும் நற்செய்தி
- கிறிஸ்துவே உமக்கு புகழ்.

மன்றாட்டுக்கள்: 


  1. எல்லாம் வல்ல இறைவா, எம்திருத்தந்தை 16 ஆம் ஆசிர்வாதப்பரையும், எம் ஆயர்கள், குருக்கள், துறவறத்தார் அனைவரையும் நீர் நிறைவாக ஆசீர்வதியும். நற்செய்தியை அறிவிப்பதே எனது கடமை என்பதை உணர்ந்து செயல்பட தேவையான தூய ஆவியின் அருளைப் பொழிய வேண்டுமென்று இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம்.
  2. தியாகத்தின் இறைவா, எம் பங்கிலுள்ள அனைத்து அன்பியங்களும் சிறப்பாக செயல்பட்டு எம் பங்கை ஒரு அன்பிய சமூகமாக உருவாக்கிட அனைவரும் சிறப்பாக உழைக்க தேவையான அருளைத்தர இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம்.
  3. நீதியின் தேவனே இறைவா, எம் நாட்டுத்தலைவர்கள், சமூக தலைவர்கள், அரசியல் தலைவர்கள் அனைவரும் எதற்காக மக்கள் தங்களை தேர்ந்தெடுத்தார்களோ அந்த நோக்கத்தை நிறைவேற்ற தியாக உள்ளத்துடன் பணிபுரிய தேவையான அருளைத்தர இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம்.
  4. அன்பு தெய்வமே இறைவா எம் பங்கு பணியாளர் பங்கின் வளர்ச்சிக்காக எடுக்கும் அனைத்து முயற்சிகளும் பங்கு மக்கள் ஒத்துழைப்பு தர வேண்டுமென்று இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம்.

எந்த காலத்திலும் எந்த நேரத்திலும்


எந்த காலத்திலும் எந்த நேரத்திலும்
நன்றியால் உம்மை நான் துதிப்பேன்
இயேசுவே உம்மை நான் துதிப்பேன் துதிப்பேன்
எந்த வேளையிலும் துதிப்பேன்


ஆதியும் நீரே - அந்தமும் நீரே
ஜோதியும் நீரே - என் சொந்தமும் நீரே

தாய் தந்தை நீரே - தாழ்விலும் நீரே
தாபரம் நீரே - என் தாரகம் நீரே

வாழ்விலும் நீரே - தாழ்விலும் நீரே
வாதையில் நீரே - என் பாதையில் நீரே

வானிலும் நீரே - பூவிலும் நீரே
ஆழியில் நீரே - என் ஆபத்தில் நீரே

துன்ப நேரத்தில் - இன்பமும் நீரே
இன்னல் வேளையில் மாறாதவர் நீரே

தேவனும் நீரே - என் ஜீவனும் நீரே
ராஜராஜனும் - என் சர்வமும் நீரே

ஆத்துமமே, என் முழு உள்ளமே


ஆத்துமமே, என் முழு உள்ளமே - உன்
ஆண்டவரை தொழுதேத்து - இந்நாள்வரை
அன்பு வைத்தாதரித்த - உன்
ஆண்டவரைத் தொழுதேத்து

1. போற்றிடும் வானோர், பூதலத்துள்ளோர்
சாற்றுதற்கரிய தன்மையுள்ள

2. தலைமுறை தலைமுறை தாங்கும் விநோத
உலகமுன் தோன்றி ஒழியாத

3. தினம் தினம் உலகில் நீ செய் பலவான
வினை பொறுத்தருளும், மேலான

4. வாதை, நோய், துன்பம் மாற்றி, அனந்த
ஓதரும் தயைசெய் துயிர்தந்த

5. உற்றுனக் கிரங்கி உரிமை பாராட்டும்,
முற்றும் கிருபையினால் முடிசூட்டும்

6. துதி மிகுந்தேற தோத்திரி தினமே
இதயமே, உள்ளமே, என் மனமே

குருத்துவம் - மறையறிவு


முன்னுரை:  ஓர் உடலாக விசுவாசிகளை ஒன்று சேர்க்கும்படி, அவர்களில் சிலரை ஆண்டவர் பணியாளர்களாக ஏற்படுத்தினார். அவ்வுடலில் உறுப்புகள் எல்லாம் ஒரே செயலைச் செய்வதில்லை. (உரோ.12 : 4) இப்பணியாளர்கள் விசுவாசிகளின் சமூகத்தில் குருத்துவ நிலையின் புனித அதிகாரத்தைக் கொண்டு பலி ஒப்புக் கொடுக்கிறார்கள், பாவங்களை மன்னிக்கிறார்கள், மேலும் குருத்துவ அலுவலை மக்களுக்கு கிறிஸ்துவின் பெயரால் வெளிப்படையாக நிறைவேற்றுகிறார்கள். ஆகவே, தந்தையால் தாம் அனுப்பபட்டது போல், கிறிஸ்து மறை தூதர்களை அனுப்பி வைத்தார்.

அதே மறைதூதர்களின் வழியாகவே அவர்களின் வழிவருபவர்களான ஆயர்களுக்குத் தம்முடைய அர்ச்சிப்பிலும் பணியிலும் பங்கு அளித்தார். ஆயர்களோடு சார்ந்து நின்று அவர்களது பணியில் குருக்கள் பங்கு கொள்கிறார்கள். இவ்வாறு குருத்துவ நிலையில் நியமிக்கப்பட்டவர்கள் கிறிஸ்துவால் ஒப்படைக்கப்பட்ட மறைத்தூதுப் பணியைச் சரிவர நிறைவேற்றும் பொறுட்டு ஆயர் திருநிலையுடன் ஒத்துழைப்பவர்கள் ஆகிறார்கள்.

குருத்துவம் வழியே குருக்கள் தூய ஆவியின் பூசுதலால் ஒரு தனிப்பட்ட முத்திரை கொண்டு குறிக்கப்படுகிறார்கள். இவ்வாறு தலையாகிய கிறிஸ்துவின் பெயரால் செயல்படும்படி, அவர்கள் குருவாகிய கிறிஸ்துவின் சாயலைப் பெறுகிறார்கள். (குருக்களின் பணியும் வாழ்வும், 2) 

பொதுக் குருத்துவம்:  கிறிஸ்துவில் திருமுழுக்குப் பெற்ற நாம் அனைவரும் கிறிஸ்துவின் பொது குருத்துவத்தில் பங்கு கொள்கிறோம். நமது சொல்லாலும் செயலாலும் கிறிஸ்துவை பிறருக்கு அறிவிக்க அழைக்கப்படுகிறோம். இப்பணிக்காக இறைவன் சிலரை தனிப்பட்ட முறையில் அழைக்கிறார்.இந்த அழைப்பை பெறுகிறவர்கள் இறைப்பணி செய்வதற்காக தங்கள் வாழ்கையை அர்ப்பணிக்கிறார்கள். மனைவி, பிள்ளைகள் என்ற குடும்ப உறவைத் தவிர்த்து இறைவனுக்கும் அவருடைய மக்களுக்கும் பணிசெய்ய சிறப்பாக அழைக்கப்படுகிறார்கள். 

குருத்துவத்தின் மூன்று நிலைகள்:  இவ்வழைப்பில் மூன்று நிலைகள் உள்ளன. திருத்தொண்டர் (தியாக்கோன்), குரு, மற்றும் ஆயர். இந்திய திருநாட்டில் இறைப்பணி செய்வதற்கு அதிக பேர் முன்வருவதால் திருத்தொண்டர் பணிக்கென யாரும் தனியாகத் திருநிலைப்படுத்தப் படுவதில்லை. குருவாககப் பயிற்சி பெறும் அனைத்து குருமாணவர்களும் தங்களின் பயிற்சியின் இறுதி ஆண்டிற்கு முந்திய ஆண்டில் திருத்தொண்டராக திருநிலைப்படுத்தப்படுகின்றனர். மேலை நாடுகளில் திருத்தொண்டர் பணிக்கென பயிற்சி பெற்று திருத்தெண்டர்களாக திருநிலைப்படுத்தப் படுகின்றனர். இத் திருத்தொண்டர்கள் திருமுழுக்கு, திருமணம், நோயில் பூசுதல் ஆகிய மூன்று திருவருட்சாதனங்களை நிறைவேற்றலாம். அவர்களின் முக்கிய பணி நற்செய்தி அறிவுப்புப் பணி. இவர்கள் பங்கு பணித்தள குருவோடு இணைந்து பணியாற்றுவார்கள்.

மறைமாவட்ட குருக்கள் :  குருக்களாக திருநிலைப்படுத்தப் படுகிறவர்கள் இரு விதமான வாழ்கை முறையை தெரிந்து கொள்ளலாம். மறைமாவட்ட குருக்களாக தங்களின் ஆயரின் வழிநடத்துதலில், கற்பு, கீழ்படிதல் வாக்குறுதியின் படி வாழ்வார்கள். பொதுவாக தங்களின் சொந்த மறைமாவட்டத்தில் பங்குகளில் அல்லது மறைமாவட்ட நிர்வாகத்தின் ஏதாவது பொறுப்புகளில் பணிபுரிவார்கள். தங்களுடைய ஆயருக்கு கட்டுப்பட்டவர்கள். 

சபை சார்ந்த குருக்கள்:  கத்தோலிகக திருச்சபையில் மறைமாவட்ட குருக்கள் தவிர சபை சார்ந்த குருக்களும் திருநிலைப்படுத்தப் படுகிறார்கள். இவர்கள் தங்கள் சபை எத்தகைய பணி வாழ்வை மையமாக வைத்து ஆரம்பிக்கப்பட்டதோ அத்தகைய பணிவாழ்விற்கு முக்கியத்துவம் கொடுத்து, தங்களில் சபைத் தலைவருடைய வழிநடத்துதலின் கீழ் கற்பு, கீழ்படிதல், ஏழ்மை ஆகிய வாக்குறுதியின் படி பொதுவாக இணைந்து(குறைந்தது இரண்டு அல்லது மூன்று பேர்) பணிசெய்வார்கள். உதாரணமாக இயேசு சபை குருக்கள், தூய பிரான்சிஸ்கன் அஸிஸி, சலேசிய குருக்கள், பல்வேறு கல்வி, சமூக, நிறுவனங்களிலும், பங்குத் தளங்களிலும் பணிசெய்வதைக் காணலாம். இவர்கள் தங்கள் சபை தலைவருக்கோ அல்லது அவரால் நியமிக்கப்பட்ட பதிலி தலைவருக்கோ கட்டுப்பட்டவர்கள். 

குருக்களின் பணிவாழ்வு:  குருக்களின் பணிகளை மூன்று வகையாகப் பிரிக்கலாம். நற்செய்தி அறிவிக்கும் பணி, வழிநடத்தும் பணி, ஆளும் பணி. குருக்களின் நற்செய்தி அறிவிப்புப் பணி என்பது பணித்தளத்தில் திருப்பலி ஒப்புக்கொடுப்பதிலும் மற்ற அருட்ச் சாதனங்களை நிறைவேற்றுவதும் சிறப்பாக நற்செய்தியை போதிப்பதிலும் வாழ்ந்து காட்டுவதிலும் அடங்கியுள்ளது. வழிநடத்தும் பணியானது பணித்தள மக்களை ஆன்மீக, சமுக தேவைகளில் தலைவராயிருந்து மக்களை வழிநடத்துவதிலும், வழிகாட்டுவதிலும் அடங்கியுள்ளது. ஆழும் பணியானது பங்குத் தளத்தில் நிர்வாக ரீதியாக அவர் ஆற்றும் பணிகளை உள்ளடக்கியது.

ஆயர் நிலை:  குருத்துவத்தின் நிறைவு ஆயராக திருநிலைப்படுத்தப்படுதல். ஆயர் என்பவர் இயேசு கிறிஸ்துவின் நேரடி அப்போஸ்தலர்களின் வழிவந்தவர்கள். ஆயர் என்பவர் தம்முடைய பொறுப்பின் படி தம்மிடன் ஒப்படைக்கப்பட்ட மந்தையை காத்து, வழிநடத்தும் சிறப்புப் பணியைச் செய்ய அழைக்கப்படுகிறார். ஆயருக்கும் நற்செய்தி அறிவிக்கும் பணியும், வழிநடத்தும் பணியும் ஆளும் பணியும் முக்கியமான பணிகள். 

தேவ அழைத்தல்:   தேவ அழைத்தல் என்பது இறைவன் அருளும் கொடை. யாரும் அதைப் பெற உரிமை கொண்டாட முடியாது. இறைவன் அழைத்தாலன்றி யாரும் இப்பணிக்கு வர இயலாது அதில் நிலைத்து நிற்கவும் இயலாது. குருவாவதற்கு கிறிஸ்தவராகவும், நல்ல உள்ளம் கொண்டவராகவும் இறைப்பணிசெய்ய ஆர்வமுள்ளவராகவும் நல்ல உடல்நலத்தைக் கொண்டவராகவும் இருக்கவேண்டும். பன்னிரெண்டாம் வகுப்பு முடித்தவர்கள் அல்லது கல்லூரி முடித்தவர்கள் சேரத் தகுதியுடையவர்கள். முதலில் இரண்டு வருடங்கள் தயாரிப்பாகவும் மூன்று வருடங்கள் தத்துவ இயலும் ஒரு வருடம் இடைநிலைப் பயிற்சியும் பின்னர் நான்கு வருடங்கள் இறைஇயலும் பயிலவேண்டும். ஆக மொத்தம் குறைந்தது பத்து வருட தயாரிப்பு தேவை. மேலும் விபங்களுக்கு உங்கள் பங்குத் தந்தையை அனுகலாம்: தக்க விபரம் தருவார்கள். 

"இச்சிறியோருள் ஒருவருக்கு அவர் என் சீடர் என்பதால் ஒரு கிண்ணம் குளிர்ந்த நீராவது கொடுப்பவரும் தம் கைம்மாறு பெறாமல் போகார் என உறுதியாக உங்களுக்குச் சொல்கிறேன்." (மத்தேயு 10 :42) என்ற நம் ஆண்டவரின் வார்த்தைக்கேற்ப இறைஅடியார்களுக்கு நம்மால் இயன்ற உதவியைச் செய்ய முற்பட வேண்டும். தேவ அழைத்தலுக்காகவும் குருக்களுக்காகவும் நாம் தொடர்ந்து ஜெபிக்க வேண்டும்.

திவ்ய நற்கருணை - மறையறிவு


கிறிஸ்தவ வாழ்வின் அடிப்படை:  திருமுழுக்கு, உறுதிப் பூசுதல், நற்கருணை ஆகிய மூன்றும் புகுமுக திருவருள்சாதனங்கள். இவற்றின் வழியாகவே நாம் "இருளின் அதிகாரத்தினின்று விடுவிக்கப்பட்டு , கிறிஸ்துவோடு இறந்து, அவரோடு உயிர்க்கிறோம்: சுவிகாரப் பிள்ளைகளுக்கு உரிய ஆவியாரைப் பெற்றுக் கொள்கிறோம்: இறைமக்கள் அனைவரோடும் சேர்ந்து ஆண்டவருடைய சாவு, உயிர்ப்பு இவற்றின் நினைவாகக் கொண்டாடுகிறோம்" (மறை அறிவிப்புப் பணி, 14)

திருப்பலி கிறிஸ்தவ வாழ்வின் ஆதாரமும் கொடுமுடியுமாகும். அனைத்து மற்ற அருள்சாதனங்கள் இதோடு பிணைக்கப்பட்டுள்ளன. குருவானவர் திருப்பலி நிறைவேற்றும் போது கோதுமை அப்பமும் திராட்சை இரசமும் மெய்யாகவே இயேசு கிறிஸ்துவின் உடலாகவும் இரத்தமாகவும் மாறுகிறது என்பதே கத்தோலிக்க விசுவாசம். மற்ற திருவருள்சாதனங்களில் கடவுளின் கொடைகளை நாம் பெறுகிறோம். ஆனால் நற்கருணை என்னும் இத்திருவருள்சாதனத்தில் கடவுள் தம்மையே நமக்குத் தருகிறார்.

நற்கருணை என்னும் இத்திருவருள்சாதனம் பல்வேறு பெயர்களில் வழங்கப்பட்டு வருகிறது: திருப்பலி, பலிப்பூசை, திருப்பலி கொண்டாட்டம், திருப்பலி வழிபாடு. திருமுழுக்கு நம்மை உயிருள்ள ஆலயத்தின் உயிருள்ள கற்களாக ஆக்குகிறது. அந்த ஆலயத்தில் கிறிஸ்துவையே இறைவனுக்குகந்த பலிப்பொருளாக ஒப்புக் கொடுப்பதே நற்கருணை வழிபாடு. கிறிஸ்துவே ஆலயம், அவரே குரு, அவரே பலிபீடம், அவரே செம்மறி! நாம் அவரோடு இணைந்து, அவரில் இத்தனையும் ஆகிறோம். 

அன்பின் பலி:  இயேசு கிறிஸ்து தம்மையே கல்வாரியில் பலியாக்கப் போவதின் முன் அடையாளமாக நற்கருணையை ஏற்படுத்தினார். இயேசு சிலுவையில் நமக்காக உயிர் தியாகம் செய்ததை இந்த திருப்பலியில் நினைவு கூர்கிறோம். ஏனெனில் தாம் சாவதற்கு முந்திய நாள் இரவில் அப்பத்தை எடுத்து அதைப் பிட்டு தம் சீடர்களுக்கு அளித்துக் கூரியதாவது : "அனைவரும் இதை வாங்கி உண்ணுங்கள் எனெனில் இது உங்களுக்காக கையளிக்கப்படும் என் உடல்" என்றார் அவ்வண்ணமே திராட்சை இரசம் நிறைந்த கிண்ணத்தை எடுத்து தம் சீடர்களுக்கு அளித்து அவர் கூறியதாவது: "அனைவரும் இதை வாங்கிப் பருகுங்கள்: ஏனெனில், இது புதிய, நித்திய உடன்படிக்கைக்கான என் இரத்தம்.இது பாவமன்னிப்புக்கென்று உங்களுக்காகவும் எல்லாருக்காகவும் சிந்தப்படும். இதை என் நினைவாகச் செய்யுங்கள்" என்றார்.

எனவே திருப்பலி என்பது அன்பின் உன்னத பலி. பழைய எற்பாட்டின் பலிகள் அனைத்திலும் மேலான பலி. இயேசு கிறிஸ்துவின் மேலான அன்பை இதில் நினைவுகூர்கிறோம். இத்தகைய அன்பின் திருவிருந்தில் நாம் பங்குகொள்ளும் போது அவருடைய பலியில் நாமும் பங்குகொள்கிறோம். கிறிஸ்து தம்மையே வானகத் தந்தைக்கு பலியாகத் தந்தார். இந்த அன்புப் பலியில் நாமும் பங்குபெறும் போது நாமும் நம்மையே வானக தந்தைக்கு பலியாக ஒப்புக்கொடுக்கிறோம். 

திருவிருந்தில் ஒருமைப்பாடு: மேலும் திருப்பலியின் பகுதியாகிய நற்கருணை விருந்தில் நாம் பங்கு பெறும் போது நாம் அனைவரும் கடவுளின் அன்புமக்கள் ஆகிறோம். எவ்வித வேறுபாடுமின்றி, நாம் அனைவரும் ஒருவருக்கொருவர் சகோதர சகோதரிகள் என்பதையும் எடுத்துக்காட்டுகிறது. திருப்பலி முடிந்ததும் "திருப்பலி முடிந்தது, இனி நமது வாழ்க்கைப் பலியைத் தொடர்வோம்" என்னும் அறைகூவலுக்கு ஏற்ப கிறிஸ்து காட்டிய அன்பை நமது என்றாட வாழ்வில் காட்ட அழைக்கப்படுகிறோம்.

கத்தோலிக்கத் திருச்சபையில் திருப்பலி என்னும் இந்த திருவருள்சாதனம் உலகம் முழுவதும் ஒரே முறையில் கொண்டாடப்படுகிறது. ஒருவர் உலகத்தின் எந்த மூலையில் இருந்தாலும் எந்த மொழியில் திருப்பலி நடைபெற்றாலும், மொழி தெரியாவிட்டாலும் கூட அதில் முழுமையாகப் பங்குபெற முடியும். உலகம் முழுவதும் குறிப்பிட்ட நாளில் குறிப்பிட்ட வாசகங்களுடன் குறிப்பிட்ட திருநாளாக இருந்தால் அதே வழிபாட்டுடன் உலகெங்கும் கொண்டாடப்படுகிறது. பல்வேறு நாடுகளில் பல்வேறு நேரமாயிருப்பதால் உலகெங்ககும் எந்த ஒரு மணித்துளியும் விடாமல் திருப்பலி தொடர்ந்து கொண்டாடப்பட்டுக் கொண்டேயிருக்கிறது.

திருவருகைக்கால 2ஆம் ஞாயிறு (2ஆம் ஆண்டு) 04-12-2011


முன்னுரை: இயேசு பாலகனின் பிறப்பைக் தூய்மையான உள்ளத்தோடு கொண்டாட, அவரை இதயத்தில் வரவேற்க இவ்வாலயம் வந்துள்ள உங்கள் அனைவரையும் அன்புடன் வாழ்த்தி வரவேற்கின்றோம்.இயேசு கிறிஸ்துவில் பிரியமான சகோதர சகோதரிகளே இன்றைய நற்செய்தியின் வழியாகவும், திருமுழுக்கு யோவான் வழியாகவும் இறைவன் நமக்கு விடுக்கின்ற அழைப்பு என்னவென்றால் “மனமாற்றம்”. நாம் அனைவரும் நம்முடைய பழைய பாவ இயல்பை விட்டுவிட்டு இயேசு பாலகனை நமது இதயத்தில் தாங்க வேண்டும். அதற்கான வரம் வேண்டி இத்திருப்பலியில் மன்றாடுவோம். 

முதல் வாசக முன்னுரை: பிறக்கப்போகும் ஆண்டவர் எப்படிப்பட்டவர் என்பதை எசாயா தெளிவாக சுட்டிக்காட்டுகிறார். அவரது வருகைக்கு நம்மையே நாம் எப்படி தயார்செய்வது என்பதையும் தெளிவாக எடுத்து கூறுகின்றார். நம்மிடம் உள்ள கரடுமுரடானவைகள் எவை எவை என்பதை கண்டுணர்ந்து அவற்றை எல்லாம் விளக்கி விட்டு நல்மனம் கொண்டவர்களாக வாழ்வோம் என்ற உயர்ந்த சிந்தனையுடன் வாசகத்தை கேட்போம்.

இறைவாக்கினர் எசாயா நூலிலிருந்து வாசகம் (40:1-5, 9-11)

‘ஆறுதல் கூறுங்கள்: என் மக்களுக்குக் கனிமொழி கூறுங்கள்’ என்கிறார் உங்கள் கடவுள்.எருசலேமிடம் இனிமையாய்ப் பேசி, உரத்த குரலில் அவளுக்குச் சொல்லுங்கள்: அவள் போராட்டம் நின்றுவிட்டது: அவள் குற்றம் மன்னிக்கப்பட்டது: அவள் தன் பாவங்கள் அனைத்திற்காகவும் ஆண்டவர் கையில் இருமடங்கு தண்டனை பெற்றுவிட்டாள்.குரலொளி ஒன்று முழங்குகின்றது: பாலைநிலத்தில் ஆண்டவருக்காக வழியை ஆயத்தமாக்குங்கள்: பாழ்நிலத்தில் நம் கடவுளுக்காக நெடுஞ்சாலை ஒன்றைச் சீராக்குங்கள். பள்ளத்தாக்கு எல்லாம் நிரப்பப்படும்: மலை, குன்று யாவும் தாழ்த்தப்படும்: கோணலானது நேராக்கப்படும்: கரடு முரடானவை சமதளமாக்கப்படும்.ஆண்டவரின் மாட்சி வெளிப்படுத்தப்படும்: மானிடர் அனைவரும் ஒருங்கே இதைக் காண்பர்: ஆண்டவர்தாமே இதை மொழிந்தார். சீயோனே! நற்செய்தி தருபவளே, உயர்மலை மேல் நின்றுகொள்! எருசலேமே! நற்செய்தி உரைப்பவரே! உன் குரலை எழுப்பு, அஞ்சாதே! 'இதோ உன் கடவுள்' என்று யூதா நகர்களிடம் முழங்கு! இதோ என் தலைவராகிய ஆண்டவர் ஆற்றலுடன் வருகின்றார்: அவர் ஆற்றலோடு ஆட்சி புரிய இருக்கிறார். அவர்தம் வெற்றிப் பரிசைத் தம்முடன் எடுத்து வருகின்றார்: அவர் வென்றவை அவர்முன் செல்கின்றன. ஆயனைப்போல் தம்மந்தையை அவர் மேய்ப்பார்: ஆட்டுக்குட்டிகளைத் தம் கையால் ஒன்று சேர்ப்பார்: அவற்றைத் தம் தோளில் தூக்கிச் சுமப்பார்: சினையாடுகளைக் கவனத்துடன் நடத்திச் செல்வார்.’
- இது ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.
- இறைவா உமக்கு நன்றி.

இரண்டாம் வாசக முன்னுரை: நம்மிடையே உள்ள மூடப்பழக்கங்களை கைவிட்டு ஆண்டவரையே, நாம் பற்றிக்கொள்ள வேண்டும் என்றும், அவர் அனைவரையும் அன்பு செய்யும் நல்ல தந்தையாக இருந்து செயல்படுவார் என்றும் கூறும் வாசகத்தை கவனமுடன் கேட்போம்.

திருத்தூதர் பேதுரு எழுதிய இரண்டாம் திருமுகத்திலிருந்து வாசகம் (பேதுரு 3:8-14)

அன்பார்ந்தவர்களே, நீங்கள் ஒன்றை மறந்துவிடவேண்டாம். ஆண்டவரின் பார்வையில் ஒருநாள் ஆயிரம் ஆண்டுகள் போலவும், ஆயிரம் ஆண்டுகள் ஒருநாள் போலவும் இருக்கின்றன. ஆண்டவர் தம் வாக்குறுதியை நிறைவேற்றக் காலந்தாழ்த்துவதாகச் சிலர் கருதுகின்றனர். ஆனால், அவர் அவ்வாறு காலந்தாழ்த்துவதில்லை. மாறாக, உங்களுக்காகப் பொறுமையோடிக்கிறார். யாரும் அழிந்து போகாமல், எல்லாரும் மனம் மாறவேண்டுமென விரும்புகிறார். ஆனால் ஆண்டவருடைய நாள் திருடனைப்போல வரும். வானங்கள் பெருமுழக்கத்துடன் மறைந்தொழியும்: பஞ்சபூதங்கள் வெந்திருகிப் போகும். மண்ணுலகமும் அதன் செயல்களும் தீக்கிரையாகும். இவையாவும் அழிந்து போகுமாதலால் நீங்கள் தூய, இறைப்பற்றுள்ள நடத்தையில் மிகவும் சிறந்து விளங்க வேண்டும்! கடவுளின் நாளை எதிர்பார்த்து அவர் வருகையை விரைவுபடுத்த வேண்டும். அந்நாளில் வானங்கள் எரிந்தழிந்து பஞ்சபூதங்கள் வெந்துருகிப் போகும். அவர் வாக்களித்தபடியே நீதி குடிகொண்டிருக்கும் புதிய விண்ணுலகும் புதிய மண்ணுலகும் வரும் என நாம் எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறோம். ஆகவே, அன்பார்ந்தவர்களே, இவற்றை எதிர்பார்த்திருக்கும் உங்களை அவர் மாசுமறுவற்றவர்களாய், நல்லுறவு கொண்டவர்களாய்க் காணும் வகையில் முழுமுயற்சி செய்யுங்கள்.
- இது ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.
- இறைவா உமக்கு நன்றி.

நற்செய்தி வாசகம்: 
மாற்கு எழுதிய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் (1:1-8)

கடவுளின் மகனாகிய இயேசு கிறிஸ்துவைப் பற்றிய நற்செய்தியின் தொடக்கம்: ‘இதோ, என் தூதனை உமக்குமுன் அனுப்புகிறேன்: அவர் உமக்கு வழியை ஆயத்தம் செய்வார். பாலை நிலத்தில் குரல் ஒன்று முழங்குகிறது: ஆண்டவருக்காக வழியை ஆயத்தமாக்குங்கள்: அவருக்காகப் பாதையைச் செம்மையாக்குங்கள்'என்று இறைவாக்கினர் எசாயாவின் நூலில் எழுதப்பட்டுள்ளது. இதன்படியே திருமுழுக்கு யோவான் பாலை நிலத்துக்கு வந்து, பாவ மன்னிப்பு அடைய மனம் மாறித் திருமுழுக்குப் பெறுங்கள் என்று பறைசாற்றி வந்தார்.  யூதேயாவினர் அனைவரும் எருசலேம் நகரினர் யாவரும் அவரிடம் சென்றனர்: தங்கள் பாவங்களை அறிக்கையிட்டு யோர்தான் ஆற்றில் அவரிடம் திருமுழுக்குப் பெற்று வந்தனர். யோவான் ஒட்டகமுடி ஆடையை அணிந்திருந்தார்: தோல்கச்சையை இடையில் கட்டியிருந்தார்: வெட்டுக்கிளியும் காட்டுத்தேனும் உண்டு வந்தார். அவர் தொடர்ந்து, ‘என்னைவிட வலிமை மிக்க ஒருவர் எனக்குப்பின் வருகிறார். குனிந்து அவருடைய மிதியடி வாரை அவிழ்க்கக் கூட எனக்குத் தகுதியில்லை. நான் உங்களுக்குத் தண்ணீரால் திருமுழுக்குக் கொடுத்தேன்: அவரோ உங்களுக்குத் தூய ஆவியால் திருமுழுக்குக் கொடுப்பார்' எனப் பறைசாற்றினார்.
- இது கிறிஸ்து வழங்கும் நற்செய்தி
- கிறிஸ்துவே உமக்கு புகழ்.

மன்றாட்டுக்கள்: 
  1. படைப்பின் முதல்வனே இறைவா! இந்த உலகில் பயனம் செய்யும் திருச்சபை, அதன் தலைவர்களும் மக்களின் நலனில் அக்கரைக் கொண்டு, வாழ்விழந்த மக்களுக்கு அன்பின், இரக்கத்தின், மன்னிப்பின், மற்றும் அமைதியின் கருவிகளாகச் செயல்பட, கிறிஸ்துவின் மீட்பைத் தங்கள் நல்ல செயல்கள் மூலம் பிறருக்கு அறிவிக்கும் வரம் தந்திட இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம்.
  2. அகதிகளையும் அனாதைகளையும் ஆதரிக்கும் அன்பு இறைவா!  வீடிழந்து, உறவிழந்து. மண்ணிழந்து, மானத்தையும் இழந்து வாதை முகாம்களில் முள் வேலிக்குள் துன்பப்படும் தமிழர்களுக்காவும், மற்றும் உலகெங்கும் உள்ள அகதிகளுக்காகவும் மன்றாடுகிறோம். அவர்களுக்கு நீர் கொண்டு வந்த மீட்பு விரைவில் கிடைக்க எம் நாட்டுத் தலைவர்கள் முன்வர வேண்டிய வரம்தர இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம்.
  3. அன்பின் இறைவா! இன்றும் கொடுமைப்படுத்தப்படும் எம் சகோதர சகோதரிகளுக்காக மன்றாடுகிறோம். அவர்களுடைய வாழ்வில் இந்தாள்வரை அவர்கள் சந்திக்கும் துன்பங்களும் துயரங்களும் மறைந்து மக்கள் அனைவரும் ஒருத்தாய் பிள்ளைகளாய் வாழ்ந்திட மக்களின் மனதை மாற்றிட இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம்.
  4. மனமாற்றத்தை விரும்பும் இறைவா! உம் பிறப்பிற்காகத் காத்திருக்கும் நாங்கள் எங்கள் பழைய இயல்புகளைக் கலைந்து புதிய மனிதர்களாக மாறி இந்த உலகத்தை உம் பாதையில் கொண்டுவர எங்களுக்கு உமது அருளையும் ஆசீரையும் பொழிந்து காத்தருள இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம்.

திருவருகைக்கால முதல் ஞாயிறு (இரண்டாம் ஆண்டு) 27-11-2011

முன்னுரை: அன்புக்குரியவர்களே! இன்று திருவழிப்பாட்டு ஆண்டில் புதிய ஆண்டை தாய் திருச்சபை தொடங்குகின்றது. திருவருகைக் காலம் எதிர்பார்ப்பின் காலம். நம்பிக்கையின் காலம். கிறிஸ்து பிறப்பு பெருவிழாவிற்கு நம்மை தயாரிக்கும் காலம். உண்மையில், நம்மில் இன்று பலருக்கு போதாத காலமாக உள்ளது. தனி வாழ்விலும், குடும்பவாழ்விலும், பொது வாழ்விலும் பல்வேறு பிரச்சினைகள் நம்மை கசக்கிப் பழிந்தெடுக்கின்றன. எனவே இந்த திருவருகைக் காலத்தில் அயராது செபிப்போம். செபத்திற்கும், வாழ்வுக்கும் நெருங்கிய தொடர்பு உண்டு. பசித்திரு! தனித்திரு! விழித்திரு! செபித்திரு. இதுவே இத்திருவருகை காலம் முழுவதும் நம்மை நெறிப்படுத்தும் தாரக மந்திரமாக அமையட்டும். அதற்கான அருள்வேண்டி இத்திருப்பலியில் மன்றாடுவோம். 

முதல் வாசக முன்னுரை: நாம் அனைவரும் இறைவனால் உண்டாக்கப்பட்டவர்கள். எனவே நாம் அனைவரும் அவருக்கே செந்தம். அவர் நம்மை எப்போதும் தம் கரங்களில் வைத்து காத்து வழிநடத்தி வருகின்றார். அவருக்கு ஏற்ற மக்களாக வாழ இறைவாக்கினர் எசாயா கூறும் இவ்வாசகத்திற்கு செவிமடுப்போம். 

இறைவாக்கினர் எசாயா நூலிலிருந்து வாசகம் (63:16-17, 64:1, 3-8)

ஏனெனில் நீரே எங்கள் தந்தை: ஆபிரகாம் எங்களை அறியார்: இஸ்ரயேல் எங்களை ஏற்றுக் கொள்ளார்: ஆண்டவரே, நீர்தான் எங்கள் தந்தை: பண்டை நாளிலிருந்து எம் மீட்பர் என்பதே உம் பெயராம். ஆண்டவரே, உம் வழிகளிலிருந்து எங்களைப் பிறழச் செய்வதேன்? உமக்கு அஞ்சி நடவாதவாறு எம் நெஞ்சங்களைக் கடினப்படுத்தியதேன்? உம் ஊழியர்களை முன்னிட்டும், உம் உரிமைச் சொத்தாகிய, குலங்களை முன்னிட்டும் திரும்பிவாரும். நீர் வானங்களைப் பிளந்து இறங்கி வரமாட்டீரா? மலைகள் உம் திருமுன் நடுநடுங்குமே! நாங்கள் எதிர்பாராத அச்சம் தரும் செயல்களை நீர் செய்தபோது நீர் இறங்கி வந்தீர்: மலைகள் உம் முன்னே உருகி ஓடின! தம்மை நம்பியிருப்போருக்காகச் செயலாற்றும் கடவுள் உம்மையன்றி வேறு யார்? முற்காலம் முதல் இதுபற்றி எவரும் கேள்வியுற்றதில்லை: செவியுற்றதுமில்லை, கண்ணால் பார்த்ததுமில்லை. மகிழ்ச்சியுடன் நேர்மையைக் கடைப்பிடிப்போர்க்கும் உம்மையும் உம் வழிகளையும் நினைவில் கொள்வோர்க்கும் நீர் துணை செய்ய விரைகிறீர்: இதோ, நீர் சினமடைந்தீர்: நாங்கள் பாவம் செய்தோம்: நெடுங்காலமாய்ப் பாவம் செய்திருக்க, நாங்கள் மீட்கப்படுவது எங்ஙனம்? நாங்கள் அனைவரும் தீட்டுப்பட்டவரைப்போல் உள்ளோம்: எங்கள் நேரிய செயல்கள் எல்லாம் அழுக்கடைந்த ஆடைபோல் ஆயின: நாங்கள் யாவரும் இலைபோல் கருகிப் போகின்றோம்: எங்கள் தீச்செயல்கள் காற்றைப் போல் எங்களை அடித்துச் சென்றன. உம் பெயரைப் போற்றுவார் எவரும் இல்லை: உம்மைப் பற்றிக்கொள்ள முயல்பவர் எவரும் இல்லை: நீர் உம் முகத்தை எங்களுக்கு மறைத்துள்ளீர்: எங்கள் தீச்செயல்களின் பிடியில் எங்களை அழியவிட்டீர். ஆயினும், ஆண்டவரே நீரே எங்கள் தந்தை: நாங்கள் களிமண், நீர் எங்கள் குயவன்: நாங்கள் அனைவரும் உம் கைவேலைப்பாடுகளே.
- இது ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.
- இறைவா உமக்கு நன்றி.

இரண்டாம் வாசக முன்னுரை: நாம் கிறிஸ்துவோடு இணைக்கப்பட்டுள்ளதால் சொல்வன்மை, நிறையறிவு பெற்று எல்லா வகையிலும் நல்ல நிலையில் வாழ்ந்து வருகின்றோம். அருள்வரங்கள் நிறைய கிடைக்கப்பெற்றதால், இறுதிநாளில் விண்ணக வாழ்வு நமக்கு நிச்சயம் கிடைக்கும் என்ற ஆழ்ந்த கருத்தினை கூறும் தூய பவுல் அடிகளாரின் அறிவுரையை அமைந்த மனத்துடன் கேட்போம். 

திருத்தூதர் பவுல் கொரிந்தியருக்கு எழுதிய முதல் திருமுகத்திலிருந்து வாசகம் (1கொரி. 1:3-9)

நம் தந்தையாம் கடவுளிடமிருந்தும் ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்துவிடமிருந்தும் அருளும் அமைதியும் உரித்தாகுக! இயேசு கிறிஸ்து நமக்குமட்டும் அல்ல, அனைவருக்கும் ஆண்டவர்.கிறிஸ்து இயேசுவின் வழியாக நீங்கள் பெற்றுக்கொண்ட இறையருளை முன்னிட்டு உங்களை நினைத்து என் கடவுளுக்கு என்றும் நன்றி செலுத்துகிறேன். ஏனெனில் நீங்கள் கிறிஸ்துவுடன் இணைக்கப்பெற்றுச் சொல்வன்மையும் நிறையறிவும் பெற்று, எல்லா வகையிலும் செல்வர்களானீர்கள்.மேலும் கிறிஸ்துவைப்பற்றிய சான்று உங்களால் உறுதிப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.ஆண்டவராகிய இயேசு கிறிஸ்து வெளிப்படுவதற்காகக் காத்திருக்கும் உங்களுக்கு அருள்கொடை எதிலும் குறையே இல்லை.நம் ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்து வெளிப்படும் நாளில் நீங்கள் குறைச் சொல்லுக்கு ஆளாகாதிருக்க அவர் உங்களை இறுதிவரை உறுதிப்படுத்துவார். கடவுள் நம்பிக்கைக்குரியவர்: தம் மகனும் நம் ஆண்டவருமாகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் நட்புறவில் பங்குபெற உங்களை அவர் அழைத்துள்ளார்.
- இது ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.
- இறைவா உமக்கு நன்றி.

நற்செய்தி வாசகம்: 
மாற்கு எழுதிய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் (13:3-37)

இயேசு கோவிலுக்கு எதிராக உள்ள ஒலிவ மலைமீது அமர்ந்திருந்த போது பேதுரு, யாக்கோபு, யோவான், அந்திரேயா ஆகியோர் அவரிடம் தனியாக வந்து, நீர் கூறியவை எப்போது நிகழும்? இவையனைத்தும் நிறைவேறப்போகும் காலத்திற்கான அறிகுறி என்ன? எங்களுக்குச் சொல்லும் என்று கேட்டனர். அதற்கு இயேசு அவர்களிடம் கூறியது: உங்களை யாரும் நெறிதவறச் செய்யாதவாறு பார்த்துக் கொள்ளுங்கள். ஏனெனில் பலர் என் பெயரை வைத்துக்கொண்டு வந்து, நானே அவர் என்று சொல்லிப் பலரை நெறிதவறச் செய்வர். போர் முழக்கங்களையும் போர்களைப்பற்றிய செய்திகளையும் கேட்கும் பொழுது நீங்கள் திடுக்கிடாதீர்கள். இவை நிகழத்தான் வேண்டும். ஆனால் இவையே முடிவாகா. நாட்டை எதிர்த்து நாடும் அரசை எதிர்த்து அரசும் எழும்: பல இடங்களில் நில நடுக்கங்கள் ஏற்படும்: பஞ்சமும் உண்டாகும். இவை கொடும் வேதனைகளின் தொடக்கமே. நீங்கள் கவனமாயிருங்கள்: உங்களை யூதச் சங்கங்களிடம் ஒப்புவிப்பார்கள்: தொழுகைக்கூடங்களில் உங்களை நையப்புடைப்பார்கள்: என் பொருட்டு ஆளுநர் முன்னும் அரசர் முன்னும் நிறுத்தப்பட்டு அவர்கள் முன் எனக்குச் சான்று பகர்வீர்கள். ஆனால் எல்லா மக்களினத்தவர்க்கும் முதலில் நற்செய்தி அறிவிக்கப்பட வேண்டும். அவர்கள் உங்களைக் கைதுசெய்து கொண்டு செல்லும்போது என்ன பேசுவது என நீங்கள் முன்னதாகவே கவலைப்பட வேண்டாம்: அந்த நேரத்தில் உங்களுக்கு அருளப்படுவதையே பேசுங்கள். ஏனெனில் பேசுவோர் நீங்கள் அல்ல. மாறாக, தூய ஆவியாரே. மேலும் சகோதரர் சகோதரிகள் தம் உடன் சகோதரர் சகோதரிகளையும் தந்தை பிள்ளையையும் கொல்வதற்கு என ஒப்புவிப்பர்: பிள்ளைகள் பெற்றோர்க்கு எதிராக எழும்பி அவர்களைக் கொல்வார்கள். எனது பெயரின் பொருட்டு எல்லாரும் உங்களை வெறுப்பர். ஆனால் இறுதிவரை மன உறுதியுடன் இருப்பவரே மீட்புப் பெறுவர். 'நடுங்க வைக்கும் தீட்டு  நிற்கக்கூடாத இடத்தில் நிற்பதை நீங்கள் காண்பீர்கள். படிப்பவர் இதைப் புரிந்து கொள்ளட்டும். அப்போது யூதேயாவில் உள்ளவர்கள் மலைகளுக்குத் தப்பி ஓடட்டும். வீட்டின் மேல்தளத்தில் இருப்பவர் கீழே இறங்க வேண்டாம்: தம் வீட்டினின்று எதையும் எடுக்க அதில் நுழையவும் வேண்டாம். வயலில் இருப்பவர் தம் மேலுடையை எடுக்கத் திரும்பி வர வேண்டாம். அந்நாள்களில் கருவுற்றிருப்போர், பாலூட்டுவோர் ஆகியோர் நிலைமை அந்தோ பரிதாபம்! இவை குளிர்காலத்தில் நிகழாதபடி இறைவனிடம் வேண்டுங்கள். ஏனெனில் இவை துன்பம்தரும் நாள்களாய் இருக்கும். கடவுள் படைக்கத் தொடங்கிய காலத்திலிருந்து இந்நாள்வரை இத்தகைய வேதனை உண்டானதில்லை: இனிமேலும் உண்டாகப் போவதில்லை. ஆண்டவர் அந்நாள்களைக் குறைக்காவிடில் எவரும் தப்பிப் பிழைக்க முடியாது. ஆனால் தாம் தேர்ந்து கொண்டவர்களின் பொருட்டு அவர் அந்நாள்களைக் குறைத்திருக்கிறார். அப்பொழுது யாராவது உங்களிடம், இதோ, மெசியா இங்கே இருக்கிறார்: அதோ, அங்கே இருக்கிறார் எனச் சொன்னால் நீங்கள் நம்ப வேண்டாம். ஏனெனில் போலி மெசியாக்களும் போலி இறைவாக்கினர்களும் தோன்றி, முடியுமானால் தேர்ந்து கொள்ளப்பட்டவர்களையே நெறிதவறச் செய்ய அடையாளங்களையும் அருஞ்செயல்களையும் செய்து காட்டுவர். நீங்களோ கவனமாயிருங்கள். அனைத்தையும் முன்னதாகவே உங்களுக்குச் சொல்லிவிட்டேன். அந்நாள்களில் அவ்வேதனைகளுக்குப் பிறகு கதிரவன் இருண்டுவிடும்: நிலா ஒளிகொடாது. விண்மீன்கள் வானத்திலிருந்து விழுந்த வண்ணமிருக்கும்: வான்வெளிக் கோள்கள் அதிரும். அப்போது மிகுந்த வல்லமையோடும் மாட்சியோடும் மானிடமகன் மேகங்கள் மீது வருவதைக் காண்பார்கள். பின்பு அவர் வானதூதரை அனுப்பி, அவர்கள் மண்ணுலகில் ஒரு கோடியிலிருந்து விண்ணுலகில் மறுகோடிவரை நான்கு திசைகளிலிருந்தும் தேர்ந்து கொள்ளப்பட்டவர்களைக் கூட்டிச் சேர்ப்பார். அத்தி மரத்திலிருந்து ஓர் உண்மையைக் கற்றுக் கொள்ளுங்கள். அதன் கிளைகள் தளிர்த்து இலைகள் தோன்றும்போது கோடைக்காலம் நெருங்கி வந்துவிட்டது என நீங்கள் அறிந்துகொள்கிறீர்கள். அவ்வாறே இவை நிகழ்வதைக் காணும்போது மானிடமகன் கதவை நெருங்கி வந்துவிட்டார் என்பதை நீங்கள் அறிந்து கொள்ளுங்கள். இவையனைத்தும் நிகழும்வரை இத்தலைமுறை ஒழிந்து போகாது என உறுதியாக உங்களுக்குச் சொல்கிறேன். விண்ணும் மண்ணும் ஒழிந்துபோகும்: ஆனால் என் வார்த்தைகள் ஒழியவேமாட்டா. ஆனால் அந்த நாளையும் வேளையையும் பற்றித் தந்தைக்குத் தவிர வேறு எவருக்கும் தெரியாது: விண்ணகத்திலுள்ள தூதருக்கோ மகனுக்கோ கூடத் தெரியாது. கவனமாயிருங்கள், விழிப்பாயிருங்கள். ஏனெனில் அந்நேரம் எப்போது வரும் என உங்களுக்குத் தெரியாது. நெடும்பயணம் செல்லவிருக்கும் ஒருவர் தம் வீட்டைவிட்டு வெளியேறும்போது தம் பணியாளர் ஒவ்வொருவரையும் அவரவர் பணிக்குப் பொறுப்பாளராக்கி, விழிப்பாயிருக்கும்படி வாயில் காவலருக்குக் கட்டளையிடுவார். அதுபோலவே நீங்களும் விழிப்பாயிருங்கள். ஏனெனில் வீட்டுத் தலைவர் மாலையிலோ, நள்ளிரவிலோ, சேவல் கூவும் வேளையிலோ, காலையிலோ எப்போது வருவார் என உங்களுக்குத் தெரியாது. அவர் திடீரென்று வந்து நீங்கள் தூங்குவதைக் காணக்கூடாது. நான் உங்களுக்குச் சொல்லுவதை எல்லாருக்குமே சொல்கிறேன்: விழிப்பாயிருங்கள்.

- இது கிறிஸ்து வழங்கும் நற்செய்தி
- கிறிஸ்துவே உமக்கு புகழ்.

மன்றாட்டுக்கள்: 
  1. இரக்கமே நிறைந்த எங்கள் இனிய தேவனே! எம் திருச்சபையை வழிநடத்தும் திருத்தந்தை, ஆயர்களையும், அருட்பணியாளர்களையும் நிறைவாக ஆசீர்வதித்து இறைமக்களை இத்திருவருகைக் காலத்தில் சிறப்பாக கிறிஸ்து பிறப்பு பெருவிழாவிற்கு நன்கு தயாரிக்க தேவையான அருளைத்தர இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம். 
  2. எல்லாம் வல்ல இறைவா! இத்திருவருகைக் காலத்தில் எம் பங்கு மக்கள் அனைவரும், இறையன்பு, பிறரன்பு இவற்றில் நாளும் வளர்ந்து கிறிஸ்துவுக்கு ஏற்ற சாட்சிகளாக திகழ வரமருள இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம். 
  3. நீதியின் இறைவா! எம் நாட்டுத் தலைவர்கள் அனைவரும் நாட்டை முன்னேற்றப் பாதையில் வழிநடத்தி செல்ல நல்ல பல திட்டங்களை செயல்படுத்தி தொழில்வளம் பெருகவும், வேலை வாய்ப்பு கிடைத்திடவும் இதன் மூலம் நாட்டில் வறுமை நீங்கிடவும் அனைவரும் வளமுடன் வாழ தேவையான அருளைத்தர இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம். 
  4. எங்கள் அன்பின் ஆண்டவரே! எம் பங்கு பணியாளர்கள் பங்கின் வளர்ச்சிக்காக எடுக்கும் எல்லா முயற்சிகளிலும் பங்கு மக்கள் அனைவரும் ஒத்துழைப்பு தந்து, பங்கை எல்லா துறைகளிலும் முன்னேற்றப் பாதையில் கொண்டு செல்ல தேவையான அருளைத்தர இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம்.

பொதுக்காலம் 34 ஆம் ஞாயிறு முதல் ஆண்டு 20-11-2011


கிறிஸ்து அரசர் பெருவிழா
முன்னுரை:
அன்புக்குரியவர்களே! இன்று தாய் திருச்சபையானது கிறிஸ்து அரசர் பெருவிழாவை கொண்டாடி மகிழ்கின்றது. உண்மைக்கு சாட்சியம் கூறுவதே என் பணி, வழியும், உண்மையும், வாழ்வும் நானே என்ற இறைமகன் இயேசுவின் கூற்று அவரது பணி வாழ்வில் நிறைவேறியது. இவ்வுலகில் எத்தனை அரசுகள் ஆண்டு வந்திருக்கின்றன ஆனால் ஒன்றுகூட நிலையான அரசு இல்லை, காரணம் உண்மை இல்லை. இயேசு இவ்வுலகிற்கு கொண்டு வந்த அரசு நிலையான அரசு. அந்த நிலையான அரசின் மக்களாக வாழ வேண்டுமென்றால நம்மிடம் உண்மை இருக்க வேண்டும். நல்ல ஆயனாகிய இயேசுவின் மக்களாக நாம் வாழ அருள் வேண்டி இத்திருப்பலியில் மன்றாடுவோம்.

முதல் வாசக முன்னுரை:
இறைவன் நீதியுள்ளவர், அன்புள்ளவர், கருணையுள்ளம்கொண்டவர். அவர் நல்லாயனாக இருந்து தன் மந்தையை கண்காணிக்கின்றார். ஒருவரைகூட அவர் தவற விடமாட்டார். இப்படிப்பட்ட நற்பண்புகளை கொண்ட அந்த நல்லாயனின் செயல்களை விளக்கிக்கூறும் இவ்வாசகத்திற்கு செவிமடுப்போம்.

இறைவாக்கினர் எசேக்கியேல் நூலிலிருந்து வாசகம் 34: 11-12, 15-17

தலைவராகிய ஆண்டவர் இவ்வாறு கூறுகிறார்: நானே என் மந்தையைத் தேடிச் சென்று பேணிக் காப்பேன். ஓர் ஆயன் தன் மந்தையினின்று சிதறுண்ட ஆடுகளைத் தேடிச் செல்வது போல, நானும் என் மந்தையைத் தேடிப் போவேன். மப்பும் மந்தாரமுமான நாளில் அவற்றை எல்லா இடங்களினின்றும் மீட்டு வருவேன். நானே என் மந்தையை மேய்த்து, இளைப்பாறச் செய்வேன், என்கிறார் தலைவராகிய ஆண்டவர். காணாமல் போனதைத் தேடுவேன்; அலைந்து திரிவதைத் திரும்பக் கொண்டுவருவேன்; காயப்பட்டதற்குக் கட்டுப் போடுவேன்; நலிந்தவற்றைத் திடப்படுத்துவேன். ஆனால், கொழுத்ததையும் வலிமையுள்ளதையும் அழிப்பேன். இவ்வாறு நீதியுடன் அவற்றை மேய்ப்பேன். எனவே தலைவராகிய ஆண்டவர் இவ்வாறு கூறுகிறார்: உன்னைப் பொறுத்தவரை, என் மந்தையே, நான் ஆட்டுக்கும் ஆட்டுக்கும் இடையேயும் ஆட்டுக் கிடாய்களுக்கும் வெள்ளாட்டுக் கிடாய்களுக்கும் இடையேயும் நீதி வழங்குவேன்.
- இது ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.
- இறைவா உமக்கு நன்றி.

இரண்டாம் வாசக முன்னுரை:
கிறிஸ்து தனது இரண்டாம் வருகையின்போது நீதி வழங்கும் அரசராக வருவார். அப்போது அவர் முன் நிற்பவர்களுக்கு எப்படிப்பட்ட தீர்ப்பு கிடைக்கப்போகிறது என்பதை தெளிவுப்படுத்துகிறார். கிறிஸ்து வழியாக வாழ்வு வந்தது அந்த நிலைவாழ்வில் நிலைத்திருக்க நாம் எப்படி வாழ வேண்டும் என்ற கருத்தினை கூறும் இவ்வாசகத்திற்கு செவிமடுப்போம்.

திருத்தூதர் பவுல் கொரிந்தியருக்கு எழுதிய முதல் திருமுகத்திலிருந்து வாசகம் 15: 20-26,28

சகோதரர் சகோதரிகளே, இறந்த கிறிஸ்து உயிருடன் எழுப்பப்பட்டார். அவரே முதலில் உயிருடன் எழுப்பப்பட்டார். இது அனைவரும் உயிருடன் எழுப்பப்படுவர் என்பதை உறுதிப்படுத்துகிறது. ஒரு மனிதர் வழியாகச் சாவு வந்ததுபோல ஒரு மனிதர் வழியாகவே இறந்தோர் உயிர்த்தெழுகின்றனர். ஆதாமை முன்னிட்டு அனைவரும் சாவுக்குள்ளானது போலக் கிறிஸ்துவை முன்னிட்டு அனைவரும் உயிர் பெறுவர். ஒவ்வொருவரும் அவரவர் முறை வரும்போது உயிர் பெறுவர். கிறிஸ்துவே முதலில் உயிர் பெற்றார். அடுத்து, கிறிஸ்துவின் வருகையின்போது அவரைச் சார்ந்தோர் உயிர் பெறுவர். அதன் பின்னர் முடிவு வரும். அப்போது கிறிஸ்து ஆட்சியாளர், அதிகாரம் செலுத்துவோர், வலிமையுடையோர் ஆகிய அனைவரையும் அழித்துவிட்டு, தந்தையாகிய கடவுளிடம் ஆட்சியை ஒப்படைப்பார். எல்லாப் பகைவரையும் அடிபணிய வைக்கும்வரை அவர் ஆட்சி செய்தாக வேண்டும். சாவே கடைசிப் பகைவன், அதுவும் அழிக்கப்படும். அனைத்துமே மகனுக்கு அடிபணியும்போது தமக்கு அனைத்தையும் அடிபணியச் செய்த கடவுளுக்கு மகனும் அடிபணிவார். அப்போது கடவுளே அனைத்திலும் அனைத்துமாயிருப்பார்.
- இது ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.
- இறைவா உமக்கு நன்றி.

நற்செய்திக்கு முன் வாழ்த்தொலி (மாற் 11: 10) 
அல்லேலூயா, அல்லேலூயா! ஆண்டவர் பெயரால் வருகிறவர் போற்றப்பெறுக! வரவிருக்கும் நம் தந்தை தாவீதின் அரசு போற்றப்பெறுக! அல்லேலூயா.

நற்செய்தி வாசகம்:
மத்தேயு எழுதிய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 25: 31-46

அக்காலத்தில் இயேசு தம் சீடர்களை நோக்கிக் கூறியது: ``வானதூதர் அனைவரும் புடைசூழ மானிடமகன் மாட்சியுடன் வரும்போது தம் மாட்சிமிகு அரியணையில் வீற்றிருப்பார். எல்லா மக்களினத்தாரும் அவர் முன்னிலையில் ஒன்றுகூட்டப்படுவர். ஓர் ஆயர் செம்மறியாடுகளையும் வெள்ளாடுகளையும் வெவ்வேறாகப் பிரித்துச் செம்மறியாடுகளை வலப் பக்கத்திலும் வெள்ளாடுகளை இடப் பக்கத்திலும் நிறுத்துவது போல் அம்மக்களை அவர் வெவ்வேறாகப் பிரித்து நிறுத்துவார். பின்பு அரியணையில் வீற்றிருக்கும் அரசர் தம் வலப் பக்கத்தில் உள்ளோரைப் பார்த்து, `என் தந்தையிடமிருந்து ஆசி பெற்றவர்களே, வாருங்கள்; உலகம் தோன்றியது முதல் உங்களுக்காக ஏற்பாடு செய்யப்பட்டிருக்கும் ஆட்சியை உரிமைப் பேறாகப் பெற்றுக் கொள்ளுங்கள். ஏனெனில் நான் பசியாய் இருந்தேன், நீங்கள் உணவு கொடுத்தீர்கள்; தாகமாய் இருந்தேன், என் தாகத்தைத் தணித்தீர்கள்; அன்னியனாக இருந்தேன், என்னை ஏற்றுக் கொண்டீர்கள்; நான் ஆடையின்றி இருந்தேன், நீங்கள் எனக்கு ஆடை அணிவித்தீர்கள்; நோயுற்றிருந்தேன், என்னைக் கவனித்துக் கொண்டீர்கள்; சிறையில் இருந்தேன், என்னைத் தேடி வந்தீர்கள்' என்பார். அதற்கு நேர்மையாளர்கள் `ஆண்டவரே, எப்பொழுது உம்மைப் பசியுள்ளவராகக் கண்டு உணவளித்தோம், அல்லது தாகமுள்ளவராகக் கண்டு உமது தாகத்தைத் தணித்தோம்? எப்பொழுது உம்மை அன்னியராகக் கண்டு ஏற்றுக்கொண்டோம்? அல்லது ஆடை இல்லாதவராகக் கண்டு ஆடை அணிவித்தோம்? எப்பொழுது நோயுற்றவராக அல்லது சிறையில் இருக்கக் கண்டு உம்மைத் தேடி வந்தோம்?' என்று கேட்பார்கள். அதற்கு அரசர், `மிகச் சிறியோராகிய என் சகோதரர் சகோதரிகளுள் ஒருவருக்கு நீங்கள் செய்ததையெல்லாம் எனக்கே செய்தீர்கள் என உறுதியாக உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்' எனப் பதிலளிப்பார். பின்பு இடப் பக்கத்தில் உள்ளோரைப் பார்த்து, `சபிக்கப்பட்டவர்களே, என்னிடமிருந்து அகன்று போங்கள். அலகைக்கும் அதன் தூதருக்கும் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டிருக்கிற என்றும் அணையாத நெருப்புக்குள் செல்லுங்கள். ஏனெனில் நான் பசியாய் இருந்தேன், நீங்கள் எனக்கு உணவு கொடுக்கவில்லை; தாகமாயிருந்தேன், என் தாகத்தைத் தணிக்கவில்லை. நான் அன்னியனாய் இருந்தேன், நீங்கள் என்னை ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை. ஆடையின்றி இருந்தேன், நீங்கள் எனக்கு ஆடை அளிக்கவில்லை. நோயுற்றிருந்தேன், சிறையிலிருந்தேன், என்னைக் கவனித்துக் கொள்ளவில்லை' என்பார். அதற்கு அவர்கள், `ஆண்டவரே, எப்பொழுது நீர் பசியாகவோ, தாகமாகவோ, அன்னியராகவோ, ஆடையின்றியோ, நோயுற்றோ, சிறையிலோ இருக்கக் கண்டு உமக்குத் தொண்டு செய்யாதிருந்தோம்?' எனக் கேட்பார்கள். அப்பொழுது அவர்,`மிகச் சிறியோராகிய இவர்களுள் ஒருவருக்கு நீங்கள் எதையெல்லாம் செய்யவில்லையோ அதை எனக்கும் செய்யவில்லை என உறுதியாக உங்களுக்குச் சொல்கிறேன்' எனப் பதிலளிப்பார். இவர்கள் முடிவில்லாத் தண்டனை அடையவும் நேர்மையாளர்கள் நிலை வாழ்வு பெறவும் செல்வார்கள்.''
- இது கிறிஸ்து வழங்கும் நற்செய்தி
- கிறிஸ்துவே உமக்கு புகழ்.

மன்றாட்டுக்கள்:
  1. அரசர்கெல்லாம் அரசராகிய இறைவா! எம் திருச்சபையின் தலைவர்கள் அனைவரும் மக்களுக்குப் பணிபுரியவே வந்தேன் என்ற இறைவனின் வார்த்தைக்கேற்ப, தங்கள் வாழ்க்கையில் நல்ல ஆயர்களாக இருந்து, தங்களிடம் ஒப்படைக்கப்பட்ட இறைமக்களை நல்ல வழியில் நடத்திசெல்ல தேவையான அருளைத்தர இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம்.
  2. நல்லாயனாகிய இறைவா! எம் பங்கு மக்கள் அனைவரும் கிறிஸ்துவின் மதிப்பீடுகளை எப்போதும் தங்கள் கண்முன் கொண்டு வாழவும், மனித நேயத்துடன் ஒருவரையொருவர் ஏற்றுக்கொண்டு, மதித்துவாழ தேவையான அருளைத்தர இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம்.
  3. அன்பின் இறைவா! எம் நாட்டுத்தலைவர்கள்,சமூகத்தலைவர்கள், அரசியல் தலைவர்கள் அனைவரும் நீதியோடும், உண்மையோடும் ஆட்சி செய்து, நாட்டில் சமத்துவத்தை வளர்த்திடவும், வன்முறைகளை ஒழித்திடவும், சிறப்புடன் பல நல்ல திட்டங்களை செயல்படுத்த தேவையான அருளைத்தர இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம்.
  4. தூயகத்தின் திருவுருவே இறைவா! எங்களைச் சூழ்ந்து வாழ்கின்ற ஒவ்வொரு சகோதரனையும், சகோதரியையும் மதித்து ஏற்றுக்கொண்டு, அன்புசெய்து வாழக்கூடிய உள்ளத்தை எங்கள் ஒவ்வொருவருக்கும் தரவேண்டுமென்று இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம்.

அறிவியல் வளர்ச்சியும் ஆபத்தும்


படைக்கப்பட்ட அறிவியல் தொழில்நுட்பங்கள் அனைத்தும் விடுதலைக்கான ஏக்கத்தோடு காத்திருக்கும் நேரம் தான் இந்த 21 ஆம் நூற்றாண்டு.  என்ன செய்து விட்டது இந்த அறிவியல்?  நோய்களுக்கு காரணம் என்னவென்று அறிவதற்கு முன்னாலே கொத்து கொத்தாய் மாண்டுபோன காலம் மாறிவிட்டது.   இன்று... 
  • ஒரு மனிதன் உடலில் 103689 முறை இதயம் துடிக்கின்றது.  
  • 168 மில்லியன் மைல்கள் இரத்தம் பயணம் செய்கிறது.  
  • 23000 முறை அவன் சுவாசிக்கிறான். 
  • மேலும் ஒரு மனிதன் வாழ்நாளில் 35000 கிலோ உணவு உண்ணுகின்றான்.  அதாவது, எடையில் 7 இந்திய யானைகளை உண்ணுகின்றான்.
இவ்வாறு மிகச்சரியாக புள்ளிவிவரம் காட்டும் அளவிற்கு அறிவியல் வளர்ச்சி பெற்றுள்ளது.  இந்த அறிவியல், உலகினை மாற்றியதோடு மட்டும் நில்லாமல் மனிதர்களையும் சற்று மாற்றிவிட்டது.  இது தான் அது செய்த தவறு.

முன்பெல்லாம் பேருந்திலோ அல்லது ரயிலிலோ பயணம் செய்யும்போது பொழுதுபோக்கிற்காக அருகில் இருப்பவர்களிடம் பேசிக்கொண்டு போவார்கள.; இதனால் நல்ல உறவுகள் வளர்ந்தது.  ஆனால் இன்றோ பேருந்தில் ஏறிய உடனே கைபேசியை தன் காதில் மாட்டிவிட்டு உல்லாசமாக தனிமையில் பயணம் செய்கிறார்கள்.  அழகாக ஒரு கவிஞர் கூறுவார், “இன்று அறிவியல் சுருக்கிப்போட்டது உலகை மட்டும் அல்ல நல்ல உறவினையும் தான்.

இன்றைய அறிவியல் இந்த உலகை ஒரு வியாபார உலகமாகவும் விளம்பர உலகமாகவும் மாற்றிப்போட்டது.  முன்பெல்லாம் குழந்தை பிறந்த ஒரு ஆண்டு வரைக்கும் அதற்கு 30 முதல் 40 வகையான மூலிகை உணவுகள் கொடுக்கப்பட்டு வந்தது.  ஆனால் இன்றோ!
“என்ன ஆச்சு?
குழந்தை அழுவுது”
Woodwards கொடுக்கச் சொல்லு நீ குழந்தையாய் இருக்கும்போது அதுதான் கொடுத்தேன்”,
என்று ஒரு பாட்டி அழகு தமிழ் பேசுகிறாள்.

குறைந்த பரப்பில் அதிகம் வண்ணம் பூசப்படும் இடம் எது தெரியுமா?  அதுதான் பெண்களின் முகம்.  ஒரே வாரத்தில் இயற்கை அழகினை மாற்றி செயற்கை அழகினை பெற துடிக்கிறார்கள் இந்த கருப்பு தேவதைகள்.  இன்று நாம் அறிவியல் வளர்ச்சி என்று கூறிவிட்டு வீண் செலவு செய்கின்றோம்.
  • ஒரு AK47 ரக துப்பாக்கி வாங்கும் பணத்தில் 3000 குழந்தைகளுக்கு பார்வையின்மையை தடுக்கும் Vitamin A மாத்திரை வாங்க முடியும். 
  • ஒரு கோடி கண்ணி வெடிகள் வாங்கும் பணத்தில் 77 லட்சம் குழந்தைகளுக்கு நம்மால் தடுப்பூசி போடமுடியும்.
  • ஒரு நவீன ரக குண்டு வீசும் விமானம் வாங்கும் பணத்தில் 1350 கோடி குழந்தைகளுக்கு நான்கு ஆண்டுகள் நல்ல ஆரம்பக்கல்வியை அளிக்கலாம்.  

ஆனால் நாம் இவற்றை செய்ய மறுக்கின்றோம்.  காரணம் அறிவியல் வளர்ச்சியே அவசியம் என்ற எண்ணம். 20.9.2011 அன்று தினகரன் செய்திதாளில் வந்த கணக்கின்படி 5.1 கோடி மக்கள் நீரிழிவு நோயால் பாதிக்கப்பட்டவர்களாகதான் இருக்கிறார்கள்.  8.5 சதவீதம் பேர் மனநோயால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள். இதற்கெல்லாம் காரணம் என்ன?  அறிவியலின் வளர்ச்சி.
ஆனால் நம் நாட்டின் முந்தைய நிலை இப்படி இல்லை. அது ஒரு வசந்த காலம்.

“ஏர் இழுத்து நீர் இறைத்து தென்றல் சுகத்தில் தெம்மாங்கு பாடிய காலம் மின்சாரம் இல்லாமல் மனிதர்கள் மின்மினியாய் மின்னி திரிந்த காலம். பள்ளிகள் இல்லாமல் பாடங்கள் தெரியாமல் பண்போடு பண்பாட்டை நெஞ்சில் சுமந்த காலம் அது அந்த காலம் நாம் மனிதனாய் வாழ்ந்தகாலம்”. ஒரு கைவினை கலைஞன் கடவுளுக்கு இவ்வாறு கடிதம் எழுதுகிறான்.
கடவுளே, நான் நலமா? என்று நீ ஒருபோதும் கேட்டதில்லை. ஆனால் நான் சொல்கிறேன் நான் நலமில்லை. தேடினேன் தேடுகிறேன் ஆனால் வேலை கிடைக்கவில்லை கிடைத்த வேலையையும் கணினி களவாடிவிட்டான். உயிரையும் கொடுத்து உணவை வாங்கிய நிலை மாறி இன்று உணவை கொடுத்து உயிரை வாங்குகின்றான்.  வியாதிகள் விற்கப்படுகின்றன. உணவில் கலப்படம.; மனசுக்கு சுகமில்லை, பிழைப்புக்கு வழியில்லை. விரைவில் வந்து உன்னை நேரில் சந்திக்கிறேன்.  இப்படிக்கு, கலைஞன்.
இது கடிதமில்லை. அறிவியல் வளர்ச்சியால் பாதிக்கப்பட்ட ஒவ்வொரு தொழிலாளியின் இதய குமுறல். அறிவியல் வளர்ச்சி என்பது நன்கு கருக்கு தீட்டப்பட்ட கத்தியைப் போன்றது. அதை நாம் நன்கு பயன்படுத்தினால் நாம் காய்கறி அரியலாம். ஆனால் கவனம் குறைந்தால் நம் கரம் காயப்படும்.  

எனவே அறிவியல் வளர்ச்சியை நன்கு பயன்படுத்தி நாமும் வளர்ந்து நாட்டையும் வளர்ப்போம்.

- M. ARULRAJ, II B.Sc. Chemistry, 2011

பொதுக்காலம் 33 ஆம் ஞாயிறு முதல் ஆண்டு 13-11-2011


முன்னுரை:
அன்பின் சகோதரமே! இறைவன் நம் ஒவ்வொருவரையும் அழைத்துள்ளார். அழைத்த இறைவன் நம் ஒவ்வொருவருக்கும் ஏராளமான அருள்வரங்களை கொடுத்து, நமக்கு பல திறமைகளையும் கொடுத்துள்ளார். அந்த திறமைகளை நாம் மட்டும் அனுபவித்தால் போதாது. அதை மற்றவர்களுக்கு கொடுத்து, பகிர்ந்து பயனடைய வேண்டும். எனவே வாய்ப்பு கிடைத்தாலும், கிடைக்காவிட்டாலும் நமது திறமைகளை வெளிப்படுத்திடவும், அதை வளர்த்து கொள்ளவும் தூய ஆவியானவர் நமக்கு துணை புரிந்திடவும், இறைவனின் அருள் நம்மில் இருக்கவும் வேண்டுமென்று தொடரும் இத்திருப்பலியில் மன்றாடுவோம்.

முதல் வாசக முன்னுரை:
பெண்ணின் பெருமையைப் பாராட்டி எழுதுகிறார், நீதிமொழி புத்தகத்தின் ஆசிரியர். ஆண்டவரிடன் அச்சம் கொண்டு வாழும் பெண்ணே புகழத்தக்கவள் என்றும், இப்படிப்பட்ட பெண்ணை தன் மனைவியாக அடைந்துள்ள கணவன் அவளை முழுமையாக நம்புகிறான் என்ற கருத்தினை கூறும் வாசகத்தை கேட்போம்.

நீதிமொழிகள் நூலிலிருந்து வாசகம் 31: 10-13, 19-20, 30-31

திறமை வாய்ந்த மனத்திடமுள்ள மனையாளைக் காண்பது மிக மிக அரிது; அவள் பவளத்தை விடப் பெருமதிப்புள்ளவள். அவளுடைய கணவன் அவளை மனமார நம்புகிறான்; அவளால் அவனுக்கு நலமும் வளமும் பெருகும். அவள் தன் வாழ்நாள் முழுவதும் அவனுக்கு நல்லதையே செய்வாள்; ஒருநாளும் தீங்கு நினையாள். கம்பளி, சணல் ஆகிய பொருள்களைத் தானே தேடிக் கொணர்வாள்; தன் வேலை அனைத்தையும் விருப்புடன் தானே செய்வாள். இராட்டினத்தைத் தானே பிடித்து வேலை செய்வாள்; நூல் இழைகளைத் தன் விரல்களால் திரிப்பாள். எளியவனுக்கு உதவி செய்யத் தன் கையை நீட்டுவாள். வறியவனுக்கு வயிறார உணவளிப்பாள். எழில் ஏமாற்றும், அழகு அற்றுப் போகும்; ஆண்டவரிடம் அச்சம் கொண்டுள்ள பெண்ணே புகழத்தக்கவள். அவளுடைய செயல்களின் நற்பயனை எண்ணி அவளை வாழ்த்துங்கள்; அவளது உழைப்பை மக்கள் மன்றம் பாராட்டுவதாக.

- இது ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.
- இறைவா உமக்கு நன்றி.


இரண்டாம் வாசக முன்னுரை:
காலங்கள், நேரங்கள் அனைத்தையும் படைத்தவர் ஆண்டவரே. நமக்குக் கொடுக்கப்பட்ட நேரத்தையும், காலத்தையும் விழிப்புடன் இருந்து நல்ல முறையில் பயன்படுத்திக் கொள்ளவும் ஒளியின் மக்களாக வாழவும் பவுலடியார் கூறும் அறிவுரையைக் கேட்போம்.

திருத்தூதர் பவுல் தெசலோனிக்கருக்கு எழுதிய முதல் திருமுகத்திலிருந்து வாசகம் 5: 1-6

சகோதரர் சகோதரிகளே, காலங்களையும் நேரங்களையும் குறித்து உங்களுக்கு எழுதத் தேவையில்லை. ஏனெனில் திருடன் இரவில் வருவது போல, ஆண்டவருடைய நாள் வரும் என்பதை நீங்களே திண்ணமாய்த் தெரிந்திருக்கிறீர்கள். `எங்கும் அமைதி, ஆபத்து இல்லை' என்று மக்கள் கூறிக்கொண்டிருக்கும் பொழுது, கருவுற்றிருப்பவருக்கு வேதனை வருவது போல, திடீரென அவர்களுக்கு அழிவு வரும்; யாரும் தப்பித்துக்கொள்ள இயலாது. ஆனால் அன்பர்களே! நீங்கள் இருளில் நடப்பவர்களல்ல; ஆகவே அந்த நாள் திருடனைப் போல் உங்களுக்கு வராது. நீங்கள் எல்லாரும் ஒளியைச் சார்ந்தவர்கள்; பகலில் நடப்பவர்கள். நாம் இரவையோ இருளையோ சார்ந்தவரல்ல. ஆகவே மற்றவர்களைப் போல் நாமும் உறங்கலாகாது; விழிப்போடும் அறிவுத் தெளிவோடும் இருப்போம்.

- இது ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.
- இறைவா உமக்கு நன்றி.


நற்செய்தி வாசகம்:
மத்தேயு எழுதிய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 25: 14-30

அக்காலத்தில் இயேசு தம் சீடர்களுக்குக் கூறிய உவமை: விண்ணரசைப் பின்வரும் நிகழ்ச்சி வாயிலாகவும் விளக்கலாம்: நெடும் பயணம் செல்ல இருந்த ஒருவர் தம் பணியாளர்களை அழைத்து அவர்களிடம் தம் உடைமைகளை ஒப்படைத்தார். அவரவர் திறமைக்கு ஏற்ப ஒருவருக்கு ஐந்து தாலந்தும் வேறொருவருக்கு இரண்டு தாலந்தும், இன்னொருவருக்கு ஒரு தாலந்தும் கொடுத்துவிட்டு நெடும் பயணம் மேற்கொண்டார். ஐந்து தாலந்தைப் பெற்றவர் போய் அவற்றைக் கொண்டு வாணிகம் செய்து வேறு ஐந்து தாலந்து ஈட்டினார். அவ்வாறே இரண்டு தாலந்து பெற்றவர் மேலும் இரண்டு தாலந்து ஈட்டினார். ஒரு தாலந்து பெற்றவரோ போய் நிலத்தைத் தோண்டித் தம் தலைவரின் பணத்தைப் புதைத்து வைத்தார். நெடுங்காலத்திற்குப் பின் அந்தப் பணியாளர்களின் தலைவர் வந்து அவர்களிடம் கணக்குக் கேட்டார். ஐந்து தாலந்து பெற்றவர் அவரை அணுகி, வேறு ஐந்து தாலந்தைக் கொண்டு வந்து, `ஐயா, ஐந்து தாலந்தை என்னிடம் ஒப்படைத்தீர்; இதோ பாரும், இன்னும் ஐந்து தாலந்தை ஈட்டியுள்ளேன்' என்றார். அதற்கு அவருடைய தலைவர் அவரிடம், `நன்று, நம்பிக்கைக்குரிய நல்ல பணியாளரே, சிறிய பொறுப்புகளில் நம்பிக்கைக்கு உரியவராய் இருந்தீர். எனவே பெரிய பொறுப்புகளில் உம்மை அமர்த்துவேன், உம் தலைவனாகிய என் மகிழ்ச்சியில் நீரும் வந்து பங்கு கொள்ளும்' என்றார். இரண்டு தாலந்து பெற்றவரும் அவரை அணுகி, `ஐயா, நீர் என்னிடம் இரண்டு தாலந்து ஒப்படைத்தீர். இதோ பாரும், வேறு இரண்டு தாலந்து ஈட்டியுள்ளேன்' என்றார். அவருடைய தலைவர் அவரிடம், `நன்று. நம்பிக்கைக்குரிய நல்ல பணியாளரே, சிறிய பொறுப்புகளில் நம்பிக்கைக்கு உரியவராய் இருந்தீர். எனவே பெரிய பொறுப்புகளில் உம்மை அமர்த்துவேன். உம் தலைவனாகிய என் மகிழ்ச்சியில் நீரும் வந்து பங்கு கொள்ளும்' என்றார். ஒரு தாலந்தைப் பெற்றுக்கொண்டவரும் அவரை அணுகி, `ஐயா, நீர் கடின உள்ளத்தினர்; நீர் விதைக்காத இடத்திலும் போய் அறுவடை செய்பவர்; நீர் தூவாத இடத்திலும் விளைச்சலைச் சேகரிப்பவர் என்பதை அறிவேன். உமக்கு அஞ்சியதால் நான் போய் உம்முடைய தாலந்தை நிலத்தில் புதைத்து வைத்தேன். இதோ, பாரும், உம்முடையது' என்றார். அதற்கு அவருடைய தலைவர், `சோம்பேறியே! பொல்லாத பணியாளனே, நான் விதைக்காத இடத்திலும் போய் அறுவடை செய்பவன். நான் தூவாத இடத்திலும் போய்ச் சேகரிப்பவன் என்பது உனக்குத் தெரிந்திருந்தது அல்லவா? அப்படியானால் என் பணத்தை நீ வட்டிக் கடையில் கொடுத்து வைத்திருக்க வேண்டும். நான் வரும்போது எனக்கு வரவேண்டியதை வட்டியோடு திரும்பப் பெற்றிருப்பேன்' என்று கூறினார். `எனவே அந்தத் தாலந்தை அவனிடமிருந்து எடுத்து பத்துத் தாலந்து உடையவரிடம் கொடுங்கள். ஏனெனில் உள்ளவர் எவருக்கும் கொடுக்கப்படும். அவர்கள் நிறைவாகப் பெறுவர். இல்லாதோரிடமிருந்து அவரிடமுள்ளதும் எடுக்கப்படும். பயனற்ற இந்தப் பணியாளைப் புறம்பேயுள்ள இருளில் தள்ளுங்கள். அங்கே அழுகையும் அங்கலாய்ப்பும் இருக்கும்' என்று அவர் கூறினார்.

- இது கிறிஸ்து வழங்கும் நற்செய்தி
- கிறிஸ்துவே உமக்கு புகழ்.

மன்றாட்டுக்கள்:
  1. அன்பின் இறைவா! எம் திருச்சபையை வழிநடத்தும் திருத்தந்தை, ஆயர்கள், குருக்கள், துறவறத்தார் அனைவரும் தலதிருச்சபையின் மக்களை ஒளியின் வழியில் நடத்திச் செல்லத் தேவையான அருளைத்தர இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம்.
  2. ஞானத்தின் ஊற்றே இறைவா! எம் பங்கு மக்கள் அனைவரும் இறைஅன்பிலும, பிறர் அன்பிலும் நாளும் வளரவும், குடும்பங்களில் சமாதானம் நிலவிடவும், பிள்ளைகள் நன்கு படித்திடவும் தேவையான அருளைப் பொழிய இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம்.
  3. கருணையின் தேவா! எம் பங்கிலுள்ள இளைஞர்கள் இளம் பெண்கள் அனைவரும் தங்கள் வாழ்நாளை வீணடித்து விடாமல், எதிர்கால வாழ்வை திட்டமிட்டு செயல்படுத்திட தேவையான அருளைத்தர இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம்.
  4. நீதியின் தேவா! எம் நாட்டுத் தலைவர்கள், அரசியல் சமூகத்தலைவர்கள் அனைவரும் நாட்டின் வளர்ச்சியில் அதிக கவனம் செலுத்திட வேண்டுமென்று இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம்.

பொதுக்காலம் 32வது ஞாயிறு முதல் ஆண்டு 06-11-2011

திருப்பலி முன்னுரை
அனைவருக்கும் அன்பு வணக்கம். இன்று நாம் பொதுக்காலம் 32வது ஞாயிறை கொண்டாடுகிறோம். உலக அறிவு வரையறைக்குட்பட்டது.  மெய்யறிவு எல்லையற்றது.  இவ்வேளையில் நாம் இன்றைய நற்செய்தியில் வரும் அறிவிலிகளைப் போல இல்லாது முன்மதியுள்ளவர்களைப்போல் இருக்க வேண்டும். மானிட மகன் வரும்பொழுது தயாராக இருப்போர் அழைத்துக்கொள்ளப்படுவர். எனவே நாம் அனைவரும் எப்பொழுதும் முன்மதியுடைய தோழிகளைப்போல் ஞானமுள்ளோராய் வாழ வேண்டி இத்திருப்பலியில் தொடர்ந்து பங்கெடுப்போம்;.

முதல் வாசக முன்னுரை
ஞானம் ஒளிமிக்கது மங்காதது தனக்கு தகுதியுள்ளவர்களை தேடிச் செல்கிறது என்று ஞானத்தை பற்றி கூறும் சாலமோனின் ஞான நூலிலிருந்து வரும் முதல் வாசகத்திற்கு செவிக்கொடுப்போம்.


சாலமோனின் ஞான நூலிலிருந்து வாசகம் 6: 12-16
ஞானம் ஒளிமிக்கது; மங்காதது. அதன்பால் அன்புகூர்வோர் அதை எளிதில் கண்டுகொள்வர்; அதைத் தேடுவோர் கண்டடைவர். தன்னை நாடுவோர்க்கு அது தன்னையே விரைந்து வெளிப்படுத்தும். வைகறையில் அதைத் தேடுவோர் தளர்ச்சி அடைய மாட்டார்கள்; ஏனெனில் தம் கதவு அருகில் அது அமர்ந்திருப்பதை அவர்கள் காண்பார்கள். அதன்மீது மனத்தைச் செலுத்துவதே ஞானத்தின் நிறைவு. அதன் பொருட்டு விழிப்பாய் இருப்போர், கவலையிலிருந்து விரைவில் விடுபடுவர். தனக்குத் தகுதியுள்ளவர்களை ஞானம் தேடிச் செல்கிறது; அவர்களுடைய வழியில் கனிவுடன் தன்னையே காட்டுகிறது; அவர்களின் ஒவ்வொரு நினைவிலும் அது அவர்களை எதிர்கொள்கிறது.
- இது ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.
- இறைவா உமக்கு நன்றி.


இரண்டாம் வாசக முன்னுரை
இறந்தோரும் உயிரோடு இருப்போரும் எப்பொழுதும் ஆண்டவரோடு இருப்போம். எக்காளம் முழங்க ஆண்டவர் வருவார் என்று கூறும் புனித பவுல் கூறும் இரண்டாம் வாசகத்திற்கு செவிக்கொடுப்போம்..


திருத்தூதர் பவுல் தெசலோனிக்கருக்கு எழுதிய முதல் திருமுகத்திலிருந்து வாசகம் 4: 13-18
சகோதரர் சகோதரிகளே, இறந்தோரைப் பற்றி நீங்கள் அறிந்திருக்க வேண்டும் என நாங்கள் விரும்புகிறோம்; எதிர்நோக்கு இல்லாத மற்றவர்களைப் போல் நீங்களும் துயருறக் கூடாது. இயேசு இறந்து உயிர்த்தெழுந்தார் என நாம் நம்புகிறோம். அப்படியானால், இயேசுவோடு இணைந்த நிலையில் இறந்தோரைக் கடவுள் அவருடன் அழைத்து வருவார். ஆண்டவருடைய வார்த்தையின் அடிப்படையில் நாங்கள் உங்களுக்குக் கூறுவது இதுவே: ஆண்டவர் வரும்வரை உயிரோடு எஞ்சியிருக்கும் நாம், இறந்தோரை முந்திவிட மாட்டோம். கட்டளை பிறக்க, தலைமை வானதூதரின் குரல் ஒலிக்க, கடவுளுடைய எக்காளம் முழங்க, ஆண்டவர் வானினின்று இறங்கி வருவார்; அப்பொழுது, கிறிஸ்து மீது நம்பிக்கை கொண்ட நிலையில் இறந்தவர்கள் முதலில் உயிர்த்தெழுவர். பின்னர் உயிரோடு எஞ்சியிருக்கும் நாம், அவர்களோடு மேகங்களில் எடுத்துக்கொண்டுபோகப்பட்டு, வான் வெளியில் ஆண்டவரை எதிர்கொள்ளச் செல்வோம். இவ்வாறு எப்போதும் நாம் ஆண்டவரோடு இருப்போம். எனவே, இவ்வார்த்தைகளைச் சொல்லி ஒருவரை ஒருவர் தேற்றிக்கொள்ளுங்கள்.
- இது ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.
- இறைவா உமக்கு நன்றி.


நற்செய்தி வாசகம்:
மத்தேயு எழுதிய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 25: 1-13
இயேசு தம் சீடர்களுக்குச் சொன்ன உவமையாவது: ``விண்ணரசு எவ்வாறு இருக்கும் என்பதைப் பின்வரும் நிகழ்ச்சி வாயிலாக விளக்கலாம்: மணமகனை எதிர்கொள்ள மணமகளின் தோழியர் பத்துப் பேர் தங்கள் விளக்குகளை எடுத்துக்கொண்டு புறப்பட்டுச் சென்றார்கள். அவர்களுள் ஐந்து பேர் அறிவிலிகள்; ஐந்து பேர் முன்மதி உடையவர்கள். அறிவிலிகள் ஐவரும் தங்கள் விளக்குகளை எடுத்துச் சென்றார்கள்; ஆனால் தங்களோடு எண்ணெய் எடுத்துச் செல்லவில்லை. முன்மதியுடையோர் தங்கள் விளக்குகளுடன் கலங்களில் எண்ணெயும் எடுத்துச் சென்றனர். மணமகன் வரக் காலந் தாழ்த்தவே அனைவரும் தூக்க மயக்கத்தால் உறங்கிவிட்டனர். நள்ளிரவில், `இதோ மணமகன் வருகிறார். அவரை எதிர்கொள்ள வாருங்கள்' என்ற உரத்த குரல் ஒலித்தது. மணமகளின் தோழியர் எல்லாரும் எழுந்து தங்கள் விளக்குகளை ஒழுங்குபடுத்தினர். அப்போது அறிவிலிகள் முன்மதியுடையோரைப் பார்த்து, `எங்கள் விளக்குகள் அணைந்து கொண்டிருக்கின்றன; உங்கள் எண்ணெயில் எங்களுக்கும் கொடுங்கள்' என்றார்கள். முன்மதியுடையவர்கள் மறுமொழியாக, `உங்களுக்கும் எங்களுக்கும் எண்ணெய் போதுமான அளவு இராமல் போகலாம். எனவே, வணிகரிடம் போய் நீங்களே வாங்கிக் கொள்வதுதான் நல்லது' என்றார்கள். அவர்களும் வாங்கப் புறப்பட்டுச் சென்றார்கள். அப்போது மணமகன் வந்துவிட்டார். ஆயத்தமாய் இருந்தவர்கள் அவரோடு திருமண மண்டபத்துக்குள் புகுந்தார்கள். கதவும் அடைக்கப்பட்டது. பிறகு மற்றத் தோழிகளும் வந்து, `ஐயா, ஐயா, எங்களுக்குக் கதவைத் திறந்துவிடும்' என்றார்கள். அவர் மறுமொழியாக, `உறுதியாக உங்களுக்குச் சொல்கிறேன்; எனக்கு உங்களைத் தெரியாது' என்றார். எனவே விழிப்பாய் இருங்கள்; ஏனெனில் அவர் வரும் நாளோ, வேளையோ உங்களுக்குத் தெரியாது.''
- இது கிறிஸ்து வழங்கும் நற்செய்தி
- கிறிஸ்துவே உமக்கு புகழ்.


விசுவாசிகள் மன்றாட்டுகள்
  1. ஆயனே எம் இறைவா! எம் தாய் திருச்சபையை வழி நடத்தும் திருத்தந்தை ஆயர்கள் குருக்கள் துறவறத்தார் ஆகிய அனைவரும் பெரிய குருவாகிய இயேசுவின் வழி நடந்து மக்களுக்காக உழைத்திட வேண்டிய ஞானத்தைத் தர இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம்.
  2. வழிகாட்டும் எம் இறைவா! எம் நாட்டை ஆளும் தலைவர்கள் அனைவரும் தங்களது கடமைகளை சரிவர செய்து மக்களுக்கு ஏற்ற தலைவர்களாக உண்மை வழியில் வாழவேண்டிய அருளைத்தர இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம்.  
  3. ஆசிரியரே எம் இறைவா! எங்கள் ஊரில் உள்ள அனைவரும் உம்மை அறிந்து, என்றும் உண்மை உள்ளவர்களாகவும் உம் வழி நடப்பவர்களாகவும் வாழ வேண்டிய அருளைத்தர இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம்.  
  4. மருத்துவரே எம் இறைவா! எம் ஊரில் உடல் நோயினாலும் மனநோயினாலும் வாடுவோரை உம் பாதம் சமர்ப்பிக்கின்றோம். இவர்கள் அனைவரும் தங்கள் துன்பத்திலிருந்து விடுபட்டவர்களாக வாழ வேண்டிய அருளைத்தர இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம்.

இறந்த விசுவாசிகள் அனைவரின் நினைவு (கல்லறைத் திருவிழா) 02.11.2011


முன்னுரை:
இறையேசுவில் பிரியமானவர்களே! இன்று கல்லறையில் மரித்தவர்களுக்காக நாம் விழா எடுக்கிறோம்.  நாம் எடுக்கும் இந்த விழா, நமது வாழ்வு வளர்ந்து கொண்டிருக்கும் முடிவற்ற திருப்பயணம் என்பதை உலகிற்கு எடுத்துகாட்டுகிறது. இறைவன் நமக்கு வழங்கியுள்ள வாழ்வு என்னும் அருள்கொடை மயானத்துடன் முடிந்துவிடும் மாயை அல்ல. மாறாக இது உண்மை, அன்பு, சகோதரத்துவம் என்னும் இறையாட்சி விழுமியங்களை கட்டியெழுப்ப நடத்திக்காட்டிய போராட்டங்களின் வரலாற்றுக் கல்வெட்டுக் காப்பியங்கள். கிறிஸ்தவனின் சாவு அழிவாக பார்க்கப்படுவதில்லை மாறாக வாழ்வுக்குச் செல்லும் வழியாக பார்க்கப்படுகின்றது. 

இயேசு கிறிஸ்துவின் உயிர்ப்புதான் கிறிஸ்தவனின் சாவை ஒளிர்விக்கிறது. வாழ்வின் முடிவு மரணம் ஆனால் அது நிலைவாழ்வின் தொடக்கம். இயேசுவில் நம்பிக்கை கொள்வோர் என்றுமே வாழ்வர். நாம் வாழ்வை மிகுதியாய் பெரும் பொருட்டே நம்மிடையே கறிஸ்து வந்தார். இறப்பிற்குப் பின் இறை அமைதியில் நிம்மதி பெற இயலாத ஆன்மாக்களுக்கு பாவங்கள் தடையாய் உள்ளன. இத்தடைகளிலிருந்து விடுபடுவதற்கு நமது மன்றாட்டுகளும.   திருப்பலி, பிறரன்புச் செயல்கள் போன்றவையும் தேவைப்படுகின்றன. எனவே தான் திருச்சபை இறந்தவர்களுக்காக மன்றாடுவதில் அக்கறை காட்டுகிறது எனவே அவற்றை உணர்ந்தவர்களாக இறந்த ஆன்மாக்களுக்காக இந்த திருப்பிலியில் மிக உருக்கமுடன் மன்றாடுவோம்.

முதல் வாசக முன்னுரை: (எசா25:6,7-9)
நம் துன்பங்களை, துயரங்களை, பாவங்களை நாமே மேற்கொள்ளும் அளவிற்கு நாம் பெரியவர்கள் அல்ல மாறாக கடவுளிடம் சரணடைவதே மேல். ஏனென்றால் அவர் ஒருவரே சாவை வெல்ல செய்து நமக்கு மறுவாழ்வெனும் சந்தோசத்தை, அவர் தரும் மீட்பில் நாம் மகிழ்ந்திருக்க அருள்தருபவர் அவர் ஒருவரே எனக்கூறும் இவ்வாசகத்திற்கு செவிமடுப்போம்.

இரண்டாம் வாசக முன்னுரை: (1கொரி 15:20-28)
சாவு என்பது கடந்து செல்வதாக இருக்கின்றது. இவற்றில் இரு இயக்கங்கள் உள்ளன. ஒன்று மனிதன் தம்மை முற்றிலும் இறைவனுக்கு கொடுத்தல், மற்றொன்று மனிதனின் அச்செயலை இறைவன் ஏற்றுக்கொள்ளல். கல்வாரி மலையில் இயேசு தம்மையே தந்தையிடம் அர்பணித்தார், தந்தையும் அவரை ஏற்றுக்கொண்டார் அதன் அடையாளம்தான் உயிர்ப்பு என்று கூறும் இவ்வாசகத்திற்கு செவிமடுப்போம்.

மன்றாட்டுகள்:
  1. எம் இறைவா, உம் அன்புத் திருச்சபையை காத்து வழிநடத்தி இறந்த திருத்தந்தை, ஆயர்கள், குருக்கள், துறவறத்தார், அனைவரும் உம் இரக்கமும் அருளையும் பொழிந்து உம் வானக வீட்டில் சேர்த்தருள இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம்.
  2. நீதியின் இறைவா, எம் நாட்டை ஆண்டு இறந்த தலைவர்கள், பொதுமக்கள், தியாகிகள் அனைவருக்காகவும் மன்றாடுகிறோம். உயிர்தெழுதலும், வாழ்வும் நானே என்னிடம் நம்பிக்கை கொள்வோர் இறப்பிலும் வாழ்வார் என்ற உம்வார்த்தையில் நம்பிக்கைகொண்டு இறந்த அனைவரின் பாவங்களை போக்கி அவர்களை உம் வானக வீட்டில் சேர்த்தருள இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம்.
  3. அன்பு இறைவா, எம் பங்கை வழிநடத்தி இறந்த பங்கு குருவுக்காவும், பங்குமக்களுக்காகவும் மன்றாடுகிறோம். உயிரோடு இருக்கும்போது என்னிடம் நம்பிக்கை கொள்ளும் எவரும் என்றுமே சாகமாட்டார் என்பதிற்கினங்க உம்மீது நம்பிக்கை கொண்டு வாழ்ந்து இறந்த ஆன்மாக்கள் அனைத்தும் தங்களுடைய பாவங்களினால் உத்தரிக்கிற ஸ்தலத்தில் இருந்தாலும் அவர்களை நிறைவாக ஆசிர்வதித்து உம் வானக வீட்டில் சேர்த்தருள வேண்டுமென்று இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம்.
  4. அன்பின் இறைவா, யாரும் நினையாத ஆன்மாக்களுக்காக சிறப்பாக மன்றாடுகிறோம். அவர்கள் தாங்கள் செய்த பாவங்களினால் உத்தரிக்கிற ஸ்தலத்தில் இருந்தாலும் அவர்கள் வேதனை குறைந்து உம் தெய்வீக விருந்தில் பங்குபெற அவர்களை ஆசிர்வதித்து உம்மிடம் எடுத்துக்கொள்ள வேண்டுமென்று இறைவா உம்மை மன்றாடுகிறோம்.

Requiem Mass

Requiem * aeternam dona eis Domine: et lux perpetua luceat eis.
V. In memoria aeterna erit iustus: ab auditione mala * non timebit.


Kyrie eléison
Kyrie eléison
Kyrie eléison
Christe eléison
Christe eléison
Christe eléison
Kyrie eléison
Kyrie eléison
Kyrie eléison


Sanctus, Sanctus, Sanctus Dominus Deus Sabbaoth.
Pleni sunt caeli et terra gloria tua.
Hosanna in excelsis.
Benedictus qui venit in nomine Domini.
Hosanna in excelsis.


Agnus Dei, qui tollis peccata mundi: miserere nobis.
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi: miserere nobis.
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi: dona nobis pacem.

Lux aeterna. lux aeterna
Luceat eis, domine
Cum sanctis, in aeternam
Quia pius es domine

Requiem aeternam
Requiem, dona eis

In the darkest hours
seems like there's no return
falling down
going under

A dream to follow
A path to go
Dancing in the shadows
Drawn towards the light

Lux aeterna. lux aeterna
Luceat eis, domine

It's easy to surrender
If the goal is hard to reach
Trying hard
Losing anyway

To see what matters
To change reality
Feel the power, forget the failures
See what you can do

Cum sanctis, in aeternam
Quia pius es domine

Requiem aeternam
Requiem, dona eis

A dream to follow
A path to go
Dancing in the shadows
Drawn towards the light

Lux aeterna. lux aeterna
Luceat eis, domine
Cum sanctis, in aeternam
Quia pius es domine